چکیده
پدهای اسکافوئید یا پدهای قوس طولی، پدورتیک هایی هستند که به صورت مکرر برای توان بخشی پا و قوزک تجویز می شوند. طبق گزارشات، این پدورتیک ها در ایجاد تکیه گاه مکانیکی برای قوس طولی میانی و در عین حال کاهش کرنش بافت نرم میانی و کف پا موثر بوده اند. هدف این مطالعه، اندازه گیری تغییر در مقادیر فشار کف پای متحرک در گروهی از افراد بالغ در اثر کاربرد پد اسکافوئید است. منطق بیومکانیکی این مطالعه این است که هندسه تماسی پا در اثر پیچش پا به داخل تغییر می کند. ده داوطلب مرد بالغ با پای نرمال از نظر بیومکانیکی در آزمایش های متعدد مورد ارزیابی قرار گرفتند. یک سیستم اکتساب داده های فشار کف پای قابل حمل درون کفش بر پایه ریزپردازنده نوع Holter به کار گرفته شد تا داده های دینامیکی ثبت گردند. فشار در هشت مکان مجزا در نواحی پشت پا، وسط پا و جلوی پا بر روی کفی داخلی اندازه گیری شد. با کاربرد پد اسکافوئید، افزایش آماری معناداری (p < 0.05) در قله فشار جانبی مشاهده شد در حالیکه با کاربرد پد قله فشار در شست و نواحی پاشنه پا به شکل معنیدار کاهش یافت. در قوس طولی میانی، قله فشار از نزدیکی صفر به 115.3 کیلوپاسکال افزایش پیدا کرد و مدت تماس از حدود صفر به 438 میلی ثانیه رسید و انتگرال فشار – زمان از حدود صفر تا kPa.s 33.4 فزونی یافت.
1-مقدمه
در راه رفتن طبیعی، پا به عنوان تکیه گاهی برای تحمل وزن عمل می کند، نیروهای پیشران حرکت را فراهم می کند و ضربه ها را جذب کرده و بارهای برخوردی را توزیع می کند [1]. پا نیروهای تکیه گاهی لازم برای فاز ایستاده را منتقل می کند در حالیکه با تغییرات عوارض زمین خود را انطباق داده و منجر به پایداری و توزیع بار می گردد....