چکیده
تخریب ماکولار مرتبط با سن (AMD) و اختلال رنگدانه ای شبکیه (RP) مشکلات متداول در ارتباط با تخریب لایه خارجی شبکیه هستند و همچنین عوامل غالب در اغلب بیماری های نابینایی مرتبط با شبکیه هستند. شبکیه مصنوعی، یک راه حل نویدبخش برای این بیماری های تخریب گیرنده نوری است. اغلب مفاهیم کنونی شبکیه مصنوعی بر اساس تحریک الکتریکی سلول های عصبی هستند. در 20 سال گذشته، شبکیه مصنوعی در دو جهت توسعه یافته است: اپیرتینال مصنوعی و زیرشبکیه مصنوعی. هر کدام از تکنیک های پروتزسازی، مزایا و معایب خود را دارد. نصب اپیرتینال مصنوعی آسانتر است و این مزیت را دارد که اغلب قطعات الکترونیکی را در زجاجیه خارج از سطح شبکیه قرار می دهد، که کمک زیادی به حذف گرمای تولید شده توسط دستگاه کاشته شده می کند. در این مقاله، مرور کوتاهی بر مفاهیم شبکیه های مصنوعی ارائه می شود. بعد از آن، چندین ویژگی مهم تحریک الکتریکی اپیرتینال مطرح می شود. به علاوه، برخی دستگاه های اپیرتینال مصنوعی عملی که توسط محققان در ایالات متحده، آلمان، و ژاپن در گذشته تولید شده اند، مرور می شود. امیدواریم که این دستگاه ها در آینده نزدیک کاربرد گسترده ای پیدا کنند.
-1مقدمه
بیماری های تخریب شبکیه، منجر به مرگ گیرنده های نور می شوند: سلول های میله ای در ناحیه شبکیه محیطی مسئول دید در شب و سلول های مخروطی در مرکز شبکیه مسئول دید رنگی هستند. تخریب شبکیه ارثی و تخریب ماکولای وابسته به سن (AMD) دو مثال از رتینوپاتی های کور کننده هستند، که در آنها، تنها راه های اندکی برای جلوگیری یا توقف زوال بینایی وجود دارد که سبب می شوند به کوری نیانجامد. در سراسر جهان، میلیونها نفر از اختلال رنگدانه ای شبکیه (RP) ، دلیل اصلی بیماری های ارثی شبکیه رنج می برند…
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید