عنوان ترجمه شده مقاله: یک الگوریتم آفلودینگِ آگاه از وجود شبکه و کارآمد از نظر مصرف انرژی، برای رایانش ابری سیار

چکیده

در این مقاله قصد داریم تا یک معماری سیستم جدیدی را برای رایانش ابری سیار(MMC) ارائه دهیم که متشکل از یک لایه‌ی میانی در بین دستگاه‌های سیار و زیر ساختار ابری یا کلون‌ها می‌باشد. این لایه‌ی میانی، متشکل از کلودلت بوده و بنابراین آن را لایه‌ی کلودلت نام‌گذاری می‌کنیم. کلودلت ها به همراه اکسس پوینت های IEEE 802. 11 توسعه پیدا کرده‌اند و به عنوان یک نقطه‌ی سرویس‌دهی محلی در مجاورت دستگاه‌های سیار قرار گرفته تا کارائی سرویس‌های ابری سیار را بهبود دهند. در رأس این معماری، یک الگوریتم آفلودینگ (تخلیه‌ی محاسباتی) قرار داشته که هدف آن، تصمیم‌گیری در خصوص اینکه آیا بار را باید بر روی یک کلودلت و یا یک کلون قرار داد می­باشد. در این فرآیند تصمیم گیری، مصرف انرژی و وضعیت شبکه برای اجرای وظیفه در نظر گرفته شده و درعین‌حال محدودیت‌های خاصی که برای زمان پاسخ به یک وظیفه وجود دارد نیز ارضا می‌شود. همچنین یک مکانیسم کشینگ داده‌ها بر روی کلودلت را معرفی خواهیم کرد تا به بهبود کارائی کلی MCC بپردازیم. نتایج شبیه سای نیز نشان از بهره‌وری و کارآمدی معماری سیستم پیشنهادی ما و همچنین الگوریتم آفلودینگ بر حسب زمان پاسخ و مصرف انرژی دارد.

1-مقدمه

در طی چند سال گذشته، دنیا شاهد تغییر سریع موضع و رویکرد خود از رایانش دسکتاپی به رایانش ابری بوده است. به منظور هماهنگ و هم‌قدم بودن با پیشرفت‌هایی که در حوزه‌ی فناوری‌های شبکه‌ی بی‌سیم و اسمارت فون های سیار صورت گرفته است، یک نیاز مبرم و روز افزونی در خصوص فراهم کردن سرویس‌های ابری برای کاربران سیار و آنهم از طریق شبکه‌ای بی‌سیم سیار وجود داشته است. این حوزه‌ی پژوهشی جدید، رایانش ابری سیار (MCC) نام دارد[1-5]. با توجه به اینکه دستگاه‌های سیار و حتی اسمارت فون های امروزی از نظر اندازه و وزن با محدودیت‌هایی همراه هستند، منابع این دستگاه‌ها به منظور رایانش و ارتباط نیز در مقایسه با همتاهای دسکتاپی خود محدود می‌باشد[6]. بنابراین احساس می‌شود که باید اپلیکیشن های سیار سنگین را بر روی ماشین‌های قدرتمندتری که در ساختار ابری قرار گرفته‌اند آفلود نمود. با توجه به حسگرهای پیشرفته‌ای که در داخل تلفن‌های همراه موجود در بازار وجود دارد، ارائه‌ی سرویس‌های رایانشی و تحویل سرویس در این دستگاه‌ها ممکن می‌باشد؛ این حسگرها، متشکل از حسگرهای شتاب سنج، حسگرهای مغناطیسی، تراشه‌های GPS، ژیروسکوپ و حسگرهای فشاری می‌باشد. هرچه تعداد حسگرهای موجود در یک دستگاه بیشتر باشد، داده‌های بیشتری را در دامنه‌های مختلف باید آنالیز کرد و ازاین‌رو این خصیصه نیاز برای قدرت رایانشی بیشتر را ضروری می‌سازد…

میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.