چکیده
در تراکم معمول خاک ریز، وزن مخصوص خشک ρd و درصد رطوبت w نسبت به و wop که حاصل از تست های تراکم آزمایشگاهی بر روی نمونه معرف به ازای مقدار مشخصی انرژی تراکم CEL می باشد، کنترل میشود. اگرچه CEL و نوع خاک واقعی بطور قابل توجهی بر روی مقادیر و تأثیر می گذارد، ولی تغییر آنها در یک پروژه خاکریزی معلوم اجتناب ناپذیر میباشد و مقدار CEL در محل کارگاه ممکن است با مقادیر مورد استفاده در تست های تراکم آزمایشگاهی مطابقت نداشته باشد. کنترل تراکم براساس سختی خاک متراکم در محل کارگاه دارای چنین نقصی میباشد که سختی با افزایش رطوبت کاهش مییابد و علت آن این می باشد که درجه اشباع خاک متراکم کمتر از درجه اشباع بهینه می باشد ، درجه اشباعی () میباشد که به ازای CEL مشخص، حاصل می شود. با توجه به مقایسه، مقدار و رابطه و برای خاک متراکم نسبت به تغییرات CEL و نوع خاک تا حدودی حساس نمی باشد و مقاومت و سختی خاک متراکم خیس خورده و خیس نخورده با و در انتهای تراکم" کنترل می شود. نه تنها کنترل و ، بلکه کنترل نزدیک بودن خاک متراکم به و نیز کنترل بزرگ بودن برای دستیابی به خواص موردنیار خاک در طراحی پیشنهاد می شود.
1- مقدمه
در روش معمول تراکم خاک، وزن مخصوص خشک و درصد رطوبت خاک متراکم (مشخصات محصول نهایی) به ترتیب نسبت به وزن مخصوص خشک حداکثر و درصد رطوبت بهینه که حاصل از تست های تراکم آزمایشگاهی بر روی نمونه معرف به ازای مقدار مشخصی انرژی تراکم (CEL) می باشد، نظیر مقادیر مشخص شده در منحنی B-B (شکل 1a)، کنترل می شود (نتایج آزمایش شرح داده شده در شکل (1a) در بخش بعدی توضیح داده خواهد شد). با این حال با افزایش CEL، افزایش یافته و کاهش می یابد. در شکل (1a)، با افزایش CEL و افزایش تعداد عبور دستگاه تراکم (N) در آزمایش های بزرگ مقیاس، منحنی تراکم به سمت بالا و چپ جابهجا میشود. در لایه به ضخامت cm30 درصورتیکه N=4 باشد، مقدار CEL برای اولین لایه cm10 از آن بیشتر از پروکتور استاندارد (1.0 Ec) می باشد و در صورتیکه N=16 باشد، مقدار آن بسیار بیشتر از پروکتور اصلاح شده (4.5 Ec) خواهد بود...
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.