Abstract
Unlike the criminal law, tort law does not recognize insanity as an answer to liability. The fact that a defendant was insane at the time of his impugned conduct is essentially ignored by tort law's liability rules. It will be argued that this situation is unsatisfactory. A person should not incur liability in tort in respect of acts committed while insane. This result should be realized by providing for a generally applicable affirmative defence of insanity
چکیده
برخلاف حقوق کیفری، حقوق شبه جرم جنون را به عنوان پاسخی نسبت به مسئولیت مورد شناسایی قرار نمی دهد. این حقیقت که خوانده در زمان ارتکاب رفتار مورد اعتراض مجنون بوده است، توسط قواعد مسئولیت حقوق شبه جرم اساساً رد شده است. چنین استدلال خواهد شد که این شرایط رضایت بخش نیست. نباید در خصوص اقدامات ارتکابی توسط فرد در زمانی که مجنون بوده است مسئولیت مبتنی بر شبه جرم را به فرد منتسب نمود. این نتیجه باید از طریق ارائه دفاعی عموماً قابل اعمال در خصوص جنون درک گردد.
-1مقدمه
تمامی حوزه های صلاحیتی عمده کامن لا از کاربرد جنون به عنوان دفاعی در ارتباط با مسئولیت در شبه جرم خودداری می کنند. رضایت بخشی این موقعیتبه طور گسترده ای مورد بحث قرار گرفته است. برخی از نظریه پردازان ادعا دارند که حقوق شبه جرم باید بخشی از حقوق کیفری باشد و به این ترتیب خواندگان باید معاف از مسئولیت باشند. سایرین ادعا می کنند جنون خوانده تا جایی که به مسئولیت مربوط می شود نباید مورد اعتنا قرار گیرد. این مقاله با هدف پیشبرد این بحث نگاشته شده است. بخشی از مهم ترین نکات در این خصوص در این مقاله پوشش داده خواهد شد. تحلیل ارائه شده با یک سری موضوعات مقدماتی در بخش 2 اغاز خواهد شد. بخش 3 اثر جنون خوانده را بر مسئولیت ترسیم می کند. بخش 4 و 5 به موضوع پذیرش یا عدم پذیرش جنون به عنوان دفاع می پردازند. نتیجه ای که گرفته می شود این است که جنون باید از انتساب مسئولیت ممانعت کند. بخش 6 این مطلب را مورد توجه قرار می دهد که چگونه دقیقا به این نتیجه می توان دست یافت. بخش 7 برخی از مفاهیم بالقوه معاف نمودن مجنون از مسئولیت را در ارتباط با سایر جنبه های حقوق شبه جرم مورد بررسی قرار می دهد. نتایج حاصله از این بررسی ها در بخش 8 گنجانده شده اند…