عنوان ترجمه شده مقاله: فعالیت بدنی اوقات فراغت و ریسک قلبی در بین کودکان و نوجوانان

Objective: To assess the effect of Leisure-time physical activity (LTPA) on cardiometabolic risk by nutritional status in Mexican children and adolescents

Methods: This was a cross-sectional study conducted with 1,309 participants aged between 5 and 17 years. Nutritional status was classified according to the BMI Z-score by age and gender. A previously validated questionnaire was used to evaluate LTPA; a cardiometabolic risk score was calculated. Multiple linear regression analysis was performed to assess the effect of LTPA on cardiometabolic risk

Results: After adjusting for risk factors, mild LTPA were positively associated with cardiometabolic risk score (βMild vs Intense LTPA: 0.68; 95% CI: 0.18 to 1.18; pfortrend = 0.007). This association became stronger when estimated for overweight (β Mild vs Intense LTPA: 1.24; 95% CI: 0.24 to 2.24; pfor trend = 0.015) and obese participants β Mild vs Intense LTPA: 1.02; 95% CI: 0.07 to 1.97; pfor trend= 0.045-

Conclusion: Mild LTPA was positively associated with cardiometabolic risk in overweight and obese children and adolescents. Given the emerging childhood obesity epidemic in Mexico, these results may be useful in the design of strategies and programs to increase physical activity levels in order to achieve better health

چکیده

هدف: ارزیابی اثر فعالیت بدنی اوقات فراغت (LTPA) بر ریسک قلبی به واسطه وضعیت تغذیه ای در کودکان و نوجوانان مکزیکی.

روش ها: این یک مطالعه مقطعی بود که با 1309 شرکت کننده بین سنین 5 و 17 سال انجام شد. وضعیت تغذیه ای براساس امتیاز z BMI برحسب سن و جنسیت طبقه بندی شد. یک پرسش نامه که قبلا مورد تأیید قرار گرفته بود، برای ارزیابی LTPA استفاده شد؛ میزان یک ریسک قلبی تعیین گردید. به منظور ارزیابی اثر LTPA بر ریسک قلبی، تحلیل رگرسیون خطی چندگانه انجام شد.

نتایج: پس از تنظیم فاکتورهای ریسک، LTPA متوسط ارتباط مثبتی با میزان ریسک قلبی پیدا کرد (βMild vs Intense LTPA: 0.68; 95% CI: 0.18 to 1.18; pfortrend = 0.007). این ارتباط زمانی قویتر شد که برای شرکت کنندگان دارای اضافه وزن (β Mild vs Intense LTPA: 1.24; 95% CI: 0.24 to 2.24; pfor trend = 0.015) و شرکت کنندگان چاق تخمین زده شد (β Mild vs Intense LTPA: 1.02; 95% CI: 0.07 to 1.97; pfor trend= 0.045).

نتیجه گیری: LTPA متوسط با ریسک قلبی در کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق ارتباط مثبتی پیدا کرد. باتوجه به شیوع چاقی در دوران کودکی در کشور مکزیک که به تازگی مشاهده شد، این نتایج می توانند در طراحی استراتژی ها و برنامه های افزایش فعالیت بدنی جهت دستیابی به سلامتی بهتر مفید واقع شوند.

1-مقدمه

شیوع اضافه وزن و چاقی در بین کودکان و نوجوانان، روندی صعودی را به ویژه در کشورهای در حال توسعه نشان می دهد. براساس سازمان جهانی بهداشت (WHO)، تا سال 2010 نزدیک به 42 میلیون کودک مبتلا به اضافه وزن وجود داشت. بطور عکس، امریکا منطقه ای با بیشترین شیوع اضافه وزن و چاقی در سراسر دنیاست. در مکزیک، براساس برآورد سلامت و تغذیه سال 2012 (ENSANUT)، شیوع مجموع اضافه وزن و چاقی در کودکان مدرسه ای (5 الی 11 سال) 34.4% و در نوجوانان (12 الی 19 سال) 35% بوده است. این میزان شیوع نسبت به مقادیر گزارش شده در سال 2006، کمی بیشتر است.

اضافه وزن و چاقی در کودکان و نوجوانان با تغییرات در نمودار قلبی یا مولفه های مختلف آن ارتباط داشته است. همچنین، اضافه وزن و چاقی با شروع زودهنگام دیابت شیرین و تصلب شراین ارتباط دارد که این بزرگسالان کم سن را مستعد بیماری های قلبی می سازد. تغییرات در نمودار سوخت و سازی در بین کودکان و نوجوانان مکزیکی گزارش شده است. براساس ENSANUT 2012، 0.7% از نوجوانان یک تشخیص قبلی دیابت را گزارش دادند، در حالیکه 1.8% آنها یک تشخیص قبلی فشار خون را گزارش دادند. مطالعات انجام شده در بین کودکان، یک شیوع میزان گلوکز غیرعادی نزدیک به 10% و یک شیوع بیش از 15% را برای تغییرات میزان لیپید (چربی) آشکار نمود...