عنوان ترجمه شده مقاله: برابر سازی خود بازیاب و ردگیری حامل در سیستم های انتقال داده دوبعدی

Conventional equalization and carrier recovery algorithms for minimizing mean-square error in digital communication systems generally require an initial training period during which a known data sequence is transmitted and properly synchronized at the receiver. This paper solves the general problem of adaptive channel equalization without resorting to a known training sequence or to conditions of limited distortion. The criterion for equalizer adaptation is the minimization of a new class of nonconvex cost functions which are shown to characterize intersymbol interference independently of carrier phase and of the data symbol constellation used in the transmission system. Equalizer convergence does not require carrier recovery, so that carrier phase tracking can be carried out at the equalizer output in a decision-directed mode. The convergence properties of the self-recovering algorithms are analyzed mathematically and confirmed by computer simulation

چکیده

برابر سازی سنتی و الگوریتم های بازیابی حامل به منظور مینیمم سازی خطای میانگین مربعات در سیستم های مخابراتی دیجیتال در حالت کلی به دوره های آموزش اولیه نیاز دارد که در این دوره ها، یک ترتیب داده مشخص انتقال یافته و در گیرنده با دقت بالایی سنکرون می شود. این مقاله مسئله کلی برابر سازی کانال تطبیقی را بدون استفاده از ترتیب آموزش مشخص و یا تحت شرایط اغتشاش محدود، حل می کند. معیار مورد نظر برای تطبیق برابر کننده، مینیمم سازی یک تابع هدف محدب جدید است که برای نمایش مشخصه تداخل بین سمبلی صرف نظر از فاز حامل و شکل سمبلیک داده های مورد استفاده در سیستم انتقال، استفاده شده است. همگرایی برابر کننده به بازیابی حامل نیازی ندارد در نتیجه ردگیری فاز حامل را می توان در خروجی برابر کننده در مورد تصمیم گیری مستقیم انجام داد. مشخصه های همگرایی الگوریتم های خود بازیاب به صورت ریاضی مورد تحلیل قرار گرفته و بر اساس شبیه سازی کامپیوتری، تأیید شده است.

1-مقدمه

به کارگیری روش های پردازش دیجیتال در طراحی تجهیزات ارسال داده و مخصوصاً ظهور مودم های مبتنی بر میکروپروسسور در سال های اخیر، سبب بهبود قابلیت اطمینان و عملکرد سیستم های مخابراتی شده است. همچنین، انعطاف پذیری بالای مودم های مبتنی بر میکروپروسسور به آنها این امکان را می دهد که ویژگی های مختلفی نظیر شناسایی خودی، جمع آوری اطلاعات روی کیفیت خط، و یا سوئیچینگ اتوماتیک با سرعت های افزایش و کاهشی ارائه دهند و از این رو، در مدیریت شبکه نقش بسزایی داشته باشند. قدرت محاسباتی موجود نیز پیاده سازی پیشرفت های اخیر را بر اساس تئوری سیگنال، امکان پذیر ساخته است. این ویژگی های قابل توجه برای مودم های میکروپروسسوری با رشد استفاده از شبکه های چندنقطه ای برای کاربردهای ارتباط کامپیوتری، بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. در این کاربردها، افزایش عملکرد داده به خصوص در حوزه برابر سازی اتوماتیک، مسائل جدید را به وجود آورده است...