Abstract
The photostability of ciprofloxacin in the presence and absence of α-, β-, γ-cyclodextrins (CDs) has been investigated in aqueous solutions by UV-visible spectroscopy. The results show that a linear relationship between irradiation time and the absorbance of the drug after irradiation proved that the degradation reaction is first-order. In addition, the half-life of the degradation process is evidence that the process is first-order kinetics with respect to the drug, and independent of cyclodextrin concentrations. The complexation of the drug with α-cyclodextrin causes an increase in the photostability of the drug, but with β-and γ-cyclodextrins have no effect. In this study, the characterization of the inclusion complexes has been proved by differential scanning calorimetry and 1H NMR
چکیده
پایداری نوری سیپروفلوکساسین در زمان حضور و عدم حضور α-، β-، و γ- سیکلودکسترین ها (CDs) در محلول های آبی با استفاده از طیف سنجی UV- مرئی بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان داد که یک رابطة خطی بین زمان تابش و جذب نور دارو بعد از تابش وجود دارد، که ثابت می کند واکنش تخریب یک واکنش مرتبة اول است. علاوه بر این، نیمه عمر فرایند تخریب نشان می دهد که این فرایند نسبت به دارو دارای سینتیک مرتبة اول است و به غلظت سیکلودکسترین ها نیز وابسته نیست. کمپلکس کردن دارو با α- سیکلودکسترین باعث افزایش پایداری نوری دارو می شود، اما کمپلکس کردن آن با β-، و γ- سیکلودکسترین ها اثری روی پایداری نوری دارو ندارد. در این مطالعه، تعیین خصوصیات کمپلکس های در هم جای توسط گرماسنجی روبشی تفاضلی و 1H NMR انجام شد.
1-مقدمه
سیپروفلوکساسین (شکل 1) یک مادة ضد میکروب مصنوعی مبتنی بر فلوئوروکینولون است. این دارو در برابر طیف گسترده ای از ارگانیزم های گرم مثبت و گرم منفی مؤثر است. علاوه بر این از فعالیت آنزیم DNA زیر جلوگیری می کند که برای سنتز DNA باکتریایی ضروری است. سیپروفلوکساسین مانند اغلب مواد ضدباکتری مبتنی بر فلوئوروکینولون در زمان قرارگیری در معرض نور UV دچار تغییرات زیادی می شود...