عنوان ترجمه شده مقاله: شناسایی زودهنگام مهارت های زبانی و عملکرد اجتماعی در کودکان پیش دبستانی ناشنوا و کم شنوا

Objective: Permanent childhood hearing impairment often results in speech and language problems that are already apparent in early childhood. Past studies show a clear link between language skills and the child’s social–emotional functioning. The aim of this study was to examine the level of language and communication skills after the introduction of early identification services and their relation with social functioning and behavioral problems in deaf and hard of hearing children. Study Design: Nationwide cross-sectional observation of a cohort of 85 early identified deaf and hard of hearing preschool children (aged 30–66 months). Methods: Parents reported on their child’s communicative abilities (MacArthur-Bates Communicative Development Inventory III), social functioning and appearance of behavioral problems (Strengths and Difficulties Questionnaire). Receptive and expressive language skills were measured using the Reynell Developmental Language Scale and the Schlichting Expressive Language Test, derived from the child’s medical records. Results: Language and communicative abilities of early identified deaf and hard of hearing children are not on a par with hearing peers. Compared to normative scores from hearing children, parents of deaf and hard of hearing children reported lower social functioning and more behavioral problems. Higher communicative abilities were related to better social functioning and less behavioral problems. No relation was found between the degree of hearing loss, age at amplification, uni- or bilateral amplification, mode of communication and social functioning and behavioral problems. Conclusion: These results suggest that improving the communicative abilities of deaf and hard of hearing children could improve their social–emotional functioning 

چکیده 

اهداف: آسیب شنوایی دائمی در دوران کودکی اغلب منجر به مشکلاتی در گفتار و زبان می شود که البته  این مشکلات از اوایل کودکی وجود داشته اند. مطالعات پیشین نشان داده اند بین مهارت های زبانی و عملکرد اجتماعی هیجانی کودکان رابطه بارزی وجود دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی سطوح مهارت های زبانی و ارتباطی بعد از ارائه خدمات شناسایی زودهنگام و رابطه آن با عملکرد اجتماعی و مشکلات رفتاری در کودکان ناشنوا و کم شنوا می باشد.

طرح پژوهش: مطالعه مقطعی در سطح ملی بر روی کوهورت متشکل از 85 کودک پیش دبستانی که به صورت زودهنگام ناشنوایی یا کم شنوایی آنها تشخیص داده شده است (میانگین سنی 66-30 ماه).

روش: والدین ار نظر قابلیت های ارتباطی کودکان (پرسشنامه رشد ارتباطی مک آرتور-بیت 3)، عملکرد اجتماعی و بروز مشکلات رفتاری (پرسشنامه توانمندی ها و مشکلات) مورد بررسی قرار گرفتند. مهارت های زبان دریافتی و بیانی نیز با استفاده از مقیاس رشد زبان Reynell و آزمون زبان بیانی Schlichting مورد سنجش قرار گرفتند که این داده ها از طریق گزارش پزشکی کودکان تهیه شدند.

نتایج: مهارت های زبانی و ارتباطی کودکان کم شنوا و ناشنوایی که به صورت زودهنگام تشخیص داده شده اند، برابر با همسالان شنوا نیست. در مقایسه با نمرات هنجار کودکان شنوا، والدین کودکان کم شنوا و ناشنوا نمرات کمتری از نظر عملکرد اجتماعی و مشکلات رفتاری بیشتری گزارش کردند. مهارت های ارتباطی بالاتر با عملکرد اجتماعی بهتر و مشکلات رفتاری کمتر مرتبط است. همچنین هیچ رابطه ای بین میزان ناشنوایی و سن تقویت، تقویت یک جانبه یا دو جانبه، نحوه برقراری ارتباط و عملکرد اجتماعی و مشکلات رفتاری مشاهده نشد.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از آن است که بهبود مهارت های ارتباطی کودکان شنوا و کم شنوا می تواند منجر به بهبود عملکرد اجتماعی-هیجانی آنها شود.