Abstract
Most of the extant literature investigating the health effects of mindfulness interventions relies on wait-list control comparisons. The current article specifies and validates an active control condition, the Health Enhancement Program (HEP), thus providing the foundation necessary for rigorous investigations of the relative efficacy of Mindfulness Based Stress Reduction (MBSR) and for testing mindfulness as an active ingredient. 63 participants were randomized to either MBSR (n = 31) or HEP (n = 32). Compared to HEP, MBSR led to reductions in thermal pain ratings in the mindfulness- but not the HEP-related instruction condition (η2 = .18). There were significant improvements over time for general distress (η2 = .09), anxiety (η2 = .08), hostility (η2 = .07), and medical symptoms (η2 = .14), but no effects of intervention. Practice was not related to change. HEP is an active control condition for MBSR while remaining inert to mindfulness. These claims are supported by results from a pain task. Participant-reported outcomes (PROs) replicate previous improvements to well-being in MBSR, but indicate that MBSR is no more effective than a rigorous active control in improving these indices. These results emphasize the importance of using an active control condition like HEP in studies evaluating the effectiveness of MBSR
چکیده
اکثر قریب به اتفاق ادبیات پژوهشی موجود در مورد ارزیابی تاثیرات مداخله ذهن آگاهی بر سلامت، مبتنی بر مقایسه با گروه کنترل لیست انتظار است. مقاله حاضر به تعیین و اعتبار سنجی یک شرایط کنترل فعال، تحت عنوان برنامه تقویت سلامت پرداخته و مبانی مورد نیاز جهت بررسی دقیق و کامل کارآیی روش کاهش استرس بر اساس ذهن آگاهی و همچنین ارزیابی ذهن آگاهی به عنوان یک مولفه فعال را فراهم آورده است. در این مطالعه 63 آزمودنی به شیوه گمارش تصادفی در دو گروه MBSR (n=31) و یا HEP (n=32) جای گرفتند. روش MBSR در مقایسه با HEP، منجر به کاهش میزان درد حرارتی در روش ذهن آگاهی شد، اما چنین کاهشی در شرایط آموزشی مرتبط با HEP مشاهده نشد (2=0.18η). به مرور زمان بهبود چشمگیری در مورد استرس های کلی و عمومی (η2=0.09)، اضطراب (2=0.08η)، پرخاشگری (2=0.07η) و نشانه های پزشکی (2=0.14η) مشاهده شد، اما تاثیر مداخله مشاهده نشد. اقدامات صورت گرفته ارتباطی با تغییر نداشتند. HEP یک شرایط کنترل فعال برای MBRS است، در حالیکه در مورد ذهن آگاهی خنثی است. این نتایج مورد تایید نتایج حاصل از تکالیف درد است. پیامد هایی که توسط آزمودنی ها گزارش می شوند (PROs) بهبود های قبلی در مورد سلامتی در MBSR را تکرار کردند، اما نشان دادند که MBSR کارآیی بیشتری از کنترل فعال دقیق جهت بهبود این شاخص ها ندارد. این نتایج بر اهمیت استفاده از شرایط کنترل فعالی نظیر HEP در مطالعاتی است که به بررسی سودمندی و اثر بخشی MBSR می پردازند.
1-مقدمه
مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی، مخصوصا کاهش استرس بر اساس ذهن آگاهی (MBSR، کابات، زین، 1990) امروزه از محبوبیت فوق العاده ای برخوردار هستند. در این راستا شواهدی وجود دارد که MBSR در مقایسه با گروه کنترل لیست انتظار و سایر درمان های متداول، منجر به بهبود سلامت جسمانی و روانی می شود و تاثیر آن قابل قیاس با سایر مداخلات روان درمانی است (بارنهوفر و همکاران، 2007؛ دیویدسون و همکاران، 2003؛ گرگ، کالاگان، هایس و گلن-لاوسون، 2007؛ کابات، زین و همکاران، 1998؛ ما و تسدال، 2004؛ پرادهان و همکاران، 2007؛ اسپیسا، کارلسون، گودی و آنژن، 2000). با این حال، دستیابی به درک کامل در مورد مکانیسم هایی که MBSR از طریق آنها بر این پیامد ها تاثیر گذار بوده و همپنین برای سنجش اعتبار ذهن آگاهی به عنوان یکی از مولفه های فعال، در حال حاضر مقدور نیست، زیرا مداخلات کنترلی مناسبی در دست نداریم.اعتبار سنجی چنین کنترلی هدف اصلی این مطالعه است.....