Abstract
Issues in measuring and reporting solution quality are examined when value functions are used in computational experiments of interactive multiple objective programming procedures. They include value functions used, weights assigned to the objective functions in the value functions, the size of the efficient set, and the number of objective functions. The feasibility and existence of the ideal and nadir points are also discussed. Detailed examples are presented to demonstrate these issues. Neither the users nor, in fact, the researchers may discern these issues even though they have strong impacts on the reported solution qualities. Common practices in the computational experiments of interactive multiple objective programming procedures are reviewed
چکیده
مسائلی که در خصوص اندازه‌گیری و گزارش کیفیت راه‌حل جود دارد ، درزمانی مورد بررسی قرار میگیرند که توابع مقدار در آزمایش‌های محاسباتی از رویه‌های برنامه‌نویسی چندهدفه‌ی تعاملاتی استفاده کنند. این مسائل، شامل توابعی بوده که به کار گرفته‌شده، وزن‌هایی که به توابع هدف موجود در توابع مقدار تخصیص داده‌شده، اندازه‌ی یک مجموعه‌ی کارآمد و تعداد توابع هدف. امکان‌پذیری و وجود نقاط ایده آل و نادر نیز موردبررسی قرار خواهد گرفت. مثال‌های جامعی نیز به‌منظور اثبات این مباحث و مسائل ارائه خواهد شد. در اصل،حتی درصورتی‌که این مسائل دارای تأثیر عمده‌ای بر روی کیفیت‌های راه‌حل‌های گزارش‌شده باشند نه کاربران و نه پژوهشگران ممکن است قادر به تمایز قائل شدن بین این مباحث نباشند،. در ادامه فعالیت‌های رایجی که آزمایش‌های محاسباتی مربوط به رویه‌های برنامه‌نویسی هدف چندگانه صورت گرفته است نیز مورد بازبینی قرار می‌گیرد.
1-مقدمه
برنامه‌نویسی چندهدفه(MOP) یا به‌طور عامیانه‌تر، تصمیم‌گیری چند معیاره (MCDM) را می‌توان یکی از حوزه‌های رو به رشد در مدیریت پژوهش عملیاتی/علمی در طی 40 سال اخیر دانست. دلیل اصلی یک چنین توسعه‌ای را می‌توان ناشی از مثال تصمیم‌گیری‌ای دانست که می‌تواند به‌عنوان‌مثال MOP مدل‌سازی شود. اگرچه متدهای راه‌حل مختلفی مورد توسعه قرارگرفته‌اند.، عموماٌ اعتقاد بر آن است که روش‌های تعاملاتی به‌عنوان بهترین متدهایی مطرح می‌باشند که در آن، اطلاعات مدنظر یک تصمیم گیر (DM) در طول پروسه‌ی راه‌حل بهبود پیداکرده و در داخل این پروسه بکار گرفته می‌شود (استئور 1986). رویه‌های مختلفی برای راه‌حل‌های تعاملاتی پیشنهادشده است (مانند بنایونگ 1971، ژئوفرین 1972، کورهنن و ساکسو 1986، استئور 1983، زیونت 1976) و بنابراین، کاربران می‌توانند از رویه‌های مختلفی که وجود دارد، متناسب با مسائل MOP خاص خود یکی را انتخاب کنند. آکسوی (1990)، دایر (1992)، وانگ و مسعود(1979)، گاردینر و استئور (1994) بازبینی های جامعی را بر روی این متدهای راه‌حل ارائه داده‌اند...