عنوان ترجمه شده مقاله: یک روش جدید مکان یابی‌ خطا برای خطوط انتقال HVDC مبتنی بر اندازه گیری تشابه سیگنال‌های ولتاژ

In this paper, a method for fault locating in HVDC transmission lines is proposed which only uses the voltage signal measured at one of the line terminals. The postfault voltage signal, in a relatively short-time window, is considered and the corresponding fault location is estimated based on the similarity of the captured voltage signal to existing patterns. In this approach, the Pearson correlation coefficient is used to measure the similarity. Despite simplicity and low complexity of the proposed fault-location method, it does not suffer from the technical problems which are associated with the traveling-wave-based methods, such as the difficulty of identifying traveling wavefronts or the strong dependency of accuracy on the sampling frequency. Numerous training and test patterns are obtained by simulating various fault types in a long overhead HVDC transmission line under different fault location, fault resistance, and prefault current values. The accuracy of the proposed fault-location method is verified using these patterns

در این مقاله، یک روش برای مکان یابی‌ خطا در خطوط انتقال HVDC ارائه شده است که تنها از سیگنال ولتاژ اندازه گیری شده در یکی‌ از ترمینال‌های خط استفاده می‌‌کند. سیگنال ولتاژ پس از خطا، در پنجره ی زمانی نسبتاً کوتاهی در نظر گرفته شده و موقعیت خطای مربوط بر پایه ی تشابه سیگنال ولتاژ دریافت شده با الگوهای موجود تخمین زده می‌‌شود. در این روش، ضریب همبستگی‌ پیرسون، برای اندازه گیری تشابه استفاده می‌‌شود. علیرغم سادگی‌ و پیچیدگی‌ کم روش مکان یابی‌ خطا، این روش مشکلات تکنیکی‌ که مربوط به روش‌های مبتنی بر موج انتشاری، مانند مشکل شناسائی جبهه‌‌های موج انتشاری یا وابستگی‌ زیاد دقت بر فرکانس نمونه بردای را ندارد. الگوهای آموزش و تست متعددی توسط شبیه سازی انواع مختلف خطا در یک خط انتقال HVDC هوایی طویل تحت مکان‌های مختلف خطا، مقادیر مقاومت خطا و مقادیر جریان پیش از خطا بدست می‌‌آید. دقت روش مکان یابی‌ خطای ارائه شده با استفاده از این الگو‌ها ارزیابی می‌‌شود.

سیستم‌های HVDC امکان انتقال مقادیر بزرگ توان در مسیر طولانی را به طور اقتصادی تر و با تلفات کمتری در مقایسه با سیستم های انتقال HVDC فراهم می‌‌کنند. قرار دادن صحیح خطاهای دائم و غیر دائم در خطوط انتقال HVDC طویل در صورت بخشیدن در عملیات های تعمیر و نگهداری تصحیحی‌ و پیش گیرانه و حفظ پیوستگی انتقال توان بسیار مهم است. بسیاری از این روش ها، که تاکنون برای مکان یابی‌ خطا در خطوط انتقال HVDC ارائه شده اند، مبتنی بر تئوری موج انتشاری می‌‌باشند [۷]-[۱]. روش‌های مبتنی بر موج انتشاری بسیار دقیق بوده و مطالعات ارزشمندی برای بهبود عملکرد با در نظر گرفتن تنظیمات مختلف سیستم، همانند ترکیب خطوط هوایی و کابل ها [۱]، و توپولوژی‌های چند ترمیناله اتصال ستاره [۲]، اجرا شده است...