Abstract
The objective of this study was to develop a capsular drug delivery system, which releases the drug when a sensor element is activated by gastrointestinal fluids. The sensor element consists of a microswitch and a control membrane. After disintegration or dissolution of the control membrane the gastrointestinal fluid switches on an electric circuit. Via a gas producing cell the drug reservoir of the capsule is emptied within 6 min
In vitro experiments with pH-sensitive polymethacrylic sensor membranes (Eudragit S 100) show that prednisolone dihydrogenphosphate is released within a few minutes when the capsule is transferred from gastric juice to artificial intestinal fluid of pH 6.8. Experiments with sensor elements prove that the membrane thickness influences the response time of the sensor. When 32 _m membranes are used, the electric circuit is switched on with a delay of about 70–80 min at pH 6.8. The developed systems are intended to be used as pump systems to deliver drugs into specific areas of the gastrointestinal (GI) tract
چکیده
هدف این تحقیق توسعه یک سیستم کپسولی انتقال دارو بوده است تا دارو را زمانی که سنسور به وسیلهی مایعات دستگاه گوارش فعال شده، آزاد کند. عنصر حسگر از یک میکروسوئیچ و یک غشای کنترلی تشکیل شده است. پس از فروپاشی یا انحلال غشای کنترلی، مایعات دستگاه گوارش به سوی یک مدار الکتریکی سوییچ میکنند. از طریق یک سلول تولیدکنندهی گاز، مخزن داروی کپسول در طول 6 دقیقه خالی میشود.
آزمایشهای صورت گرفته در محیط آزمایشگاه، با سنسور دارای غشای Polymethacrylic حساس به pH نشان میدهند که Dihydrogenphosphate Prednisolone در عرض چند دقیقه، زمانی که کپسول از آب معده به مایعات روده مصنوعی با pH برابر 6.8 انتقال مییابد، آزاد میشود. آزمایشات با سنسورها ثابت میکنند که ضخامت غشا، مدت زمان پاسخ سنسور را تحت تاثیر قرار میدهد. زمانی که غشای 32 میکرومتری استفاده میشود، مدار الکتریکی در pH=6.8 با یک تاخیر 70 تا 80 دقیقهای سوئیچ میکند. سیستمهای توسعهیافته به عنوان سیستمهای پمپ برای انتقال دارو در نواحی خاصی از دستگاه گوارش (GI) مورد استفاده قرار میگیرند.
مقدمه
پوششهای پلیمری برای کنترل آزاد شدن داروها از قرصها و کپسولها در جاهای خاص از دستگاه گوارش استفاده میشوند[11,7,9,1,14]. پلیمرها، که حساس به pH هستند، یا پوششها، که تخمیر توسط آنزیمهای باکتریایی را تحمل میکنند، آغاز آزاد شدن را کنترل میکنند[10,4,13]. ضخامت کافی پوشش برای به دست آوردن پایداری مکانیکی ضروری است، که میتواند بدون آسیب وارد شکم شود[3]. در طول انتقال به منطقهی مورد نظر از دستگاه گوارش هیچ رهایش دارویی نباید روی دهد. برای داروهای مختلف، یک رهایش کامل بعد از یک تاخیر زمانی تعیین میشود و یا در یک جای خاص از دستگاه گوارش، به عنوان مثال در روده بزرگ سودمند است...