Abstract
The hippocampus shrinks in late adulthood, leading to impaired memory and increased risk for dementia. Hippocampal and medial temporal lobe volumes are larger in higher-fit adults, and physical activity training increases hippocampal perfusion, but the extent to which aerobic exercise training can modify hippocampal volume in late adulthood remains unknown. Here we show, in a randomized controlled trial with 120 older adults, that aerobic exercise training increases the size of the anterior hippocampus, leading to improvements in spatial memory. Exercise training increased hippocampal volume by 2%, effectively reversing age-related loss in volume by 1 to 2 y. We also demonstrate that increased hippocampal volume is associated with greater serum levels of BDNF, a mediator of neurogenesis in the dentate gyrus. Hippocampal volume declined in the control group, but higher preintervention fitness partially attenuated the decline, suggesting that fitness protects against volume loss. Caudate nucleus and thalamus volumes were unaffected by the intervention. These theoretically important findings indicate that aerobic exercise training is effective at reversing hippocampal volume loss in late adulthood, which is accompanied by improved memory function
چکیده
هیپوکامپوس در اواخر دوره بزرگسالی منقبض می گردد و به خرابی حافظه منجر شده و ریسک زوال عقلی را افزایش داده است . حجم های بخش هایی از قطعه گیجگاهی میانی و هیپوکمپی در بالغین بزرگ تر می باشد و اموزش فعالیت فیزیکی باعث افزایش ریزش هیپوکمپی می گردد اما تا حدی توسعه می یابد که اموزش تمرین هوازی می تواند حجم هیپوکمپی را در اواخر بزرگسالی بهبود بخشد که نامشخص باقی می ماند . در اینجا ما بر اساس سنجش تصادفی 120 فرد بالغ مسن نشان می دهیم که اموزش تمرین هوازی به افزایش اندازه هیپوکمپ پشتی و به بهبود در حافظه فضایی منجر می گردد . آموزش تمرین حجم هیپوکمپی را تا دو درصد افزایش داد که به طور موثر با افت مرتبط با سن در حجم از یک تا دو سال ربط دارد . همچنین ما نشان می دهیم که حجم هیپوکمپی افزایش یافته با سطوح سرم بیشتر BDNF یا همان میانجی عصب ازاد در برامدگی چین خورده مغز دندانه دار ربط دارد . حجم هیپوکمپی در گروه کنترل کاهش یافته است اما قابلیت شفاعت از قبل بالاتر به طور نسبی این کاهش را سبک می سازد و نشان می دهد که امادگی در برابر افت حجم محافظت می کند . این یافته های مهم تئوریک مشخص می سازند که اموزش تمرین هوازی در افت حجم هیپوکمپی معکوس در اواخر بزرگسالی موثر است که با عملکرد حافظه بهبود یافته همراه می گردد .
1-مقدمه
زوال هیپوکمپوس شروع می گردد و به خرابی حافظه در اواخر بزرگسالی منجر می گردد . راهبرد ها برای مبارزه با افت هیپوکمپی و محافظت در برابر توسعه اختلال حافظه به یک موضوع مهم در سال های اخیر از چشم انداز های علمی و بهداشت عمومی تبدیل گردیده است . فعالیت فیزیکی نظیر تمرین هوازی به عنوان درمان نویدبخش کم هزینه برای بهبود عملکرد عصب شناختی ظاهر شدند که برای اکثر بالغین در دسترس می باشد و عوارض جانبی کمتری نسبت به درمان های دارویی دارد. تمرین به ارتقای یادگیری و بهبود حافظه منجر می گردد که با افزایش تکثیر سلول و بقاء در هیپوکماپوس جوندگان همراه گردید ؛ تاثیراتی که تا حدی از طریق تولید افزایش یافته و ترشح BDNF و گیرنده اش تیروسین کینیس trkB معتدل می گردند .
آموزش تمرین هوازی با افزایش حجم ماده قهوهای و سفید در قشر پیش پیشانی بزرگسالان مسن تر و افزایش عملکرد گره های کلیدی در شبکه کنترل اجرایی منجر می گردد . مقادیر بیشتر فعالیت فیزیکی با مضایقه مناطق مغزی پیش پیشانی و گیجگاهی در یک دوره 9 ساله مرتبط می باشند که ریسک اختلال شناختی را کاهش می دهد . بعلاوه ، حجم های قطعه گیجگاهی هیپوکمپی و میانی در بالغین مسن تر با حمله بالاتر بزرگ تر هستند و حجم های هیپوکمپی بزرگ تر به میانجی گری بهبود ها در حافظه فضایی منجر می گردد . آموزش تمرین باعث افزایش حجم خون مغزی و ریزش هیپوکمپوس می گردد اما تا ان حدی که تمرین می تواند اندازه هیپوکمپوس را در اواخر بزرگسالی بهبود بخشد ، ناشناخته باقی می ماند...