عنوان ترجمه شده مقاله: دمای آب، آشامیدن ارادی و تعادل مایعات در تکواندوکارانی که آب بدن خود را از دست داده اند

چکیده

آشامیدن ارادی یکی از عمده ترین عوامل بازیابی آب بدن به ویژه در مورد ورزش یا تمرین در گرما می باشد. این مطالعه در نظر دارد تاثیر آشامیدن ارادی آب با دماهای مختلف را بر تعادل مایعات تکواندوکاران بررسی نماید.    شش تکواندوکار مرد سالم جوان در محوطه ای با دمای محیطی  38-40°Cو رطوبت نسبی بین 30-20% با انجام تمرینات متوسط آب بدن خود را از دست دادند. در چهار روز مجزا به آن ها اجازه داده شد تا بعد از از دست دادن آب بدن،آب با چهار دمای 5،16،26،58 بیاشامند.

میزان آشامیدن ارادی آب و تغییرات وزن اندازه گیری شد، سپس درصد کم آبی اولیه، میزان تعریق، کمبود مایعات و کم آبی غیرارادی محاسبه شد. به لحاظ آماری مشخص شد که آشامیدن اراد ی آب با دماهای ارائه شده متفاوت بود. هنگامی که کمبود مایعات و کاهش آب بدن به طور غیر ارادی کم ترین مقدار بود، آب با دمای 16 بیش ترین استفاده را داشت. آشامیدن آب با دمای °C5 به طور معناداری با تغییرات پلاسمای خون آزمودنی ها مرتبط بود، اما ارتباط معناداری با کاهش وزن نداشت. بنابراین به منظور آشامیدن آب بیش تر به طور ارادی و حفظ تعادل بهتر مایعات آشامیدن آب خنک °C 5 مناسب می باشد. برخلاف باورعموم آشامیدن آب سرد موجب بهبود وضعیت کم آبی و آشامیدن ارادی نمی گردد.

1-مقدمه

درهنگام تمرین در گرما میزان تعریق اغلب بیش تر از آب ورودی است که منجر به کمبود مایعات یا هیپوهیدراسیون می شود. فعالیت های ورزشی هوازی ممکن است به طور نامطلوبی تحت تاثیر این شرایط قرار بگیرند. متاسفانه زمان بندی رویدادهای ورزشی بزرگ مانند المپیک، جام جهانی و یا حتی یک رویداد مربوط به یک حامی خاص را نمی توان تا زمانی که آب وهوا نامطلوب باشد به تعویق انداخت. هنگامی که یک ورزشکار در محیط های گرم تر تمرین یا رقابت می کند، ممکن است مشکللاتی پیش بیاید. پس از تمرین افراد موفق نمی شوند میزان مایعات کافی برای بازگردانی تعادل مایعات بنوشند. در مطالعات قبلی این حالت تحت عنوان " کاهش آب بدن به طور ارادی" مطرح شده است؛ با این وجود این اصطلاح به " کاهش آب بدن به طور غیر ارادی" تغییر یافته است تا نشان دهد که شخص دارای کمبود مایعات،حتی هنگامی که زمان ومایعات مهیا نباشند اراده ای در بازیابی مایعات ندارد، اما برای حفظ تعادل آب بدن و داشتن بهترین عملکرد ورزشی ممکن، آب از دست رفته باید جایگزین شود.   

  ممکن است شیوه ی مدیریت تمرین در گرما توسط ورزشکاران، مهم ترین عاملی باشد که تاثیر استرس آب و هوائی در عملکرد آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. رقابت کننده ی موفق یک استراتژی مقابله را که شامل خوگرفتگی با آب وهوا، بازیابی مایعات و مولفه های فیزیولوژیکی می باشد، مهیا میسازد. به استثنای شرایط غیرعادی، حالت دریافت مایعات را می توان به عنوان کارکردی در نظر گزفت که عمدتا وابسته به آشامیدن ارادی است. بنابراین لازم است بدانیم ورزشکاری که آب بدن از دست داده چه زمانی تمایل به آشامیدن مایعات بیش تر دارد. در پیشینه ی تحقیق پاره ای از اطلاعات در مورد مایعاتی که جذب بهتری دارند، وجود دارد. نوشیدنی های حاوی الکترولیت تمایل به آشامیدن را با حفظ غلظت پلاسما تحریک می کنند؛ بنابریان مقادیر بیش تری مصرف خواهد شد. نوشیدنی های حاوی کربوهیدرات، به جهت دارا بودن تمایل به جذب مفید هستند. بوی مطبوع نوشیدنی نیز موثر است. مثلا در مورد آب پرتقال که ثابت شده است بیش تر از نوشیدنی های دیگر مصرف می شود. مطالعات نشان می دهند که آب نوشیدنی خنک تر به آب گرم تر ترجیح داده می شود و میزان مصرف آب خنک نسبتا بیش تر است. آیا نوشیدنی های سرد منجر به بیش ترین میزان آشامیدن ارادی می شوند؟ ادعا می شود که مصرف مداوم نوشیدنی های سردتر در واقع میزان مصرف را کاهش می دهد...

 میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید