چکیده
در یک پروفایل П، از پارتیشن های یک مجموعه از اشیاء یا عناصر X، تلاش میکنیم تا یک پارتیشن جمعی متشکل از ماکزیمم تعداد زوج های متصل یا جداشده در X، که در پروفایل نیز متصل یا جداشده اند، را تشکیل دهیم. برای انجام این کار، یک تابع نمره را تعریف کرده،که مرتبط با هر پارتیشنی در X میباشد. پارتیشن جمعی برای П، آنهایی میباشند که این تابع را بیشینه میکنند. بنابراین، این پارتیشن های جمعی، دارای مشخصه ی میانه برای پروفایل و همچنین اختلاف فاصله ی متقارن میباشد. این مشکل بهینه سازی در موارد خاصی به وسیله ی برنامه ریزی خطی صحیح، قابل حل است. ما یک هیروستیک چندجمله ای که میتواند به پارتیشن ها در یک مجموعه ی بزرگی از آیتم ها اعمال شود را، تعریف میکنیم. در مواردی که یک راه حل بهینه را میتوان محاسبه کرد، نشان میدهیم که پارتیشن های ایجاد شده با این الگوریتم، بسیار نزدیک به حد مطلوب بوده که به طور عملی در تمامی موارد، به جز بعضی از مجموعه های دوپارتیشنی، به دست می آید.
فهرست مطالب
1-مقدمه
2-فرمالیزه سازی اجماع
3-مشکل بهینه سازی
4-یک پروتکل شبیه سازی
5-توسعه
6-نتیجه گیری
7-مراجع