چکیده
به عنوان یک نتیجه از پیشرفت های حاصل شده در زمینه ی ارتباطات بیسیم، سیستم های دیجیتال و فناوری های سیستم های میکروالکترونیکِ مکانیکی، میتوان گفت که شبکه های حسگر بیسیم (WSN ها) در بسیاری از برنامه های مختلف در دنیای واقعی توسعه یافته و به کار برده شده اند. به خصوص اینکه، استفاده از شبکه های حسگر بیسیم در کاربردهای نظامی، صنعتی، محیط زیستی و بهداشتی، نقشی حیاتی در زندگی روزمره ی ما دارند. شبکه های حسگر بیسیم شامل گره های حسگر محدود و کوچکی هستند. با توجه به منابعِ محدود و محدودیتهای این شبکه ها، میتوان گفت که توسعه دهندگانِ شبکه های حسگر بیسیم با چندین مشکل مواجه هستند. مانند مصرف انرژی، استقرار گره، جمع آوری اطلاعات و انتقال اطلاعات. استقرار گره، به طور مستقیم یا غیرمستقیم دامنه های دیگر مسأله را نیز تحت تأثیر قرار میدهد. بنابراین، در این مطالعه، به یافتن راه حلی برای مسئله ی استقرار گره پرداخته میشود. همچنین با استفاده از با رويكردهای استقرارِ سازماندهي شده، محدوده ی تحت پوشش سيستم های شبکه های حسگر بیسیم افزايش يافته است. این مسأله تحت عنوانِ مسأله ی استقرارِ حسگری با حداکثر پوشش دهی (MCSDP) و با دشواریِ NP شناخته میشود. در نتیجه برای افزایشِ پوشش دهیِ توپولوژیِ شبکه های حسگر بیسیم، با استفاده از حسگرهای همگن در یک منطقه ی اقلیدسیِ دو بُعدی، پشنهاد شده است که از یک الگوریتم ژنتیک استفاده شود. این مقاله بدین شرح میباشد: ابتدا پژوهش های مرتبط با ادبیات پژوهشی، به صورت خلاصه بیان میشوند. سپس، مسأله ی استقرار گره فرموله میشود و الگوریتم پیشنهادی بهصورت عمیق توصیف میشود. در نهایت، نتایج آزمایشهایی که با الگوریتم ژنتیک پیشنهادی انجام شده اند، ارائه شده و مورد بحث قرار میگیرند. نتایج به روشنی نشان میدهند که رویکرد پیشنهادی نسبت به رویکرد استقرار اولیه، پوشش دهی بهتری دارد.
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید