زمینه: استانداردهای نرم افزار ممکن است با پیش بینی محل خطا، در مدل های پیش بینی خطا و ارزیابی کیفیت نرم افزار مورد استفاده قرار گیرد.

هدف: هدف از این مقاله شناسایی استانداردهای نرم افزار و ارزیابی کاربردی بودن آن ها در پیش بینی خطای نرم افزار می باشد. ما تاثیر این موضوع روی انتخاب استانداردها و کارایی آن را بررسی می نماییم.

روش: این مرور سیستماتیک روی مقالات، شامل 106 مقاله منتشر شده بین سال های 1991 و 2011 می باشد. مقالات انتخاب شده بر اساس ویژگی های استانداردها و زمینه ی آن ها طبقه بندی شده اند.

نتایج: استانداردهای شیء گرا (49%) نسبت به استانداردهای کد منبع قدیمی(27%) یا استانداردهای فرایند(24%) حدوداً دو برابر رایج ترند. استفاده از استانداردهای شیء گرای Chidamber و Kemerer (CK) متداول تر است. بر اساس مطالعات انتخاب شده، اختلافات چشم گیری بین استانداردهای استفاده شده در کارایی پیش بینی خطا وجود دارد. طبق گزارش ها، استانداردهای فرایند و شیء گرا در مقایسه با استانداردهای اندازه و پیچیدگی قدیمی در پیش بینی خطا موفق تر بوده اند. به نظر می رسد استانداردهای فرایند، در مقایسه با هر استاندارد کد ایستا خطاهای بعد از انتشار را بهتر پیش بینی می نماید.

نتیجه گیری: مطالعات بیشتری باید روی سیستم های نرم افزاری صنعتی بزرگ انجام شوند تا استانداردهای مرتبط تر با صنعت یافت شوند و به این سوال که کدام استانداردها باید در یک زمینه مشخص استفاده شوند، پاسخ داده شود.

-1مقدمه

مدل های پیش بینی خطا برای بهبود کیفیت نرم افزار و ارزیابی نظارت بر نرم افزار با تعیین مکان خطاهای احتمالی مورد استفاده قرار می گیرند. کارایی مدل تحت تاثیر تکنیک مدل سازی[30، 29، 20، 16،9] و استانداردها[66، 88، 130، 138، 89] می باشد. تفاوت کارایی بین تکنیک های مدل سازی، متوسط است[60، 30، 38] و به نظر می رسد انتخاب یک تکنیک مدل سازی تاثیر کمتری روی دقت طبقه بندی یک مدل نسبت به انتخاب یک مجموعه استاندارد دارد[60]. بدین منظور، ما تصمیم گرفتیم که استانداردهای استفاده شده در پیش بینی خطای نرم افزار را بررسی نماییم و تکنیک های مدل سازی را کنار بگذاریم…

میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.