چکیده
دستگاه های پروتز را می توان روزی برای درمان ضایعات سیستم عصبی مرکزی مورد استفاده قرار داد. این دستگاه های پروتز، باید همانند مدارهای عصبی، در طول زمان، خصوصیات خود را مستقل از کنترل خارجی تطبیق دهند. در اینجا، ما یک شبکیه مصنوعی را توصیف می کنیم که در سیلیکون و با استفاده از بخش های سیناپسی تک ترانزیستوری ساخته شده است و دارای دو نوع انطباق همراه با کنترل موضعی است: انطباق درخشندگی و کنترل بهره کنتراست. هر دو شکل انطباق، بر مدولاسیون موضعی قدرت سیناپسی تکیه دارند. دستگاه ما، برای اولین بار پاسخ های چهار نوع سلول عقدهای اصلی را که عامل تحریک کورتکس بینایی هستند، بازتولید می کند، و در کل 3600 شلیک به عنوان خروجی تولید می کند. ما نشان می دهیم که پاسخ های سلول های عقده ای دستگاه مان در مقایسه با پاسخ های اندازه گیری شده از شبکیه پستانداران چه عملکردی دارند. بازسازی ساختمان سیناپسی شبکیه در تراشه ما، سبب شده است که بتوانیم محاسبات را با استفاده از انرژیای صدهابار کمتر از انرژی موردنیاز یک میکروپردازنده انجام دهیم - و از نظر اندازه و وزن با شکبیه پستانداران مطابقت داشته باشیم. با این سطح کارآیی و عملکرد خودکار، میتوان پروتزهای درونچشمی کاملاً قابلنصب را توسعه داد.
-1مقدمه
یکی از اهداف شناسایی عمکرد سیستم های عصبی، توسعه اندام های مصنوعی است، به این امید که روزی به جای بافت عصبی ضایعه دیده به کار روند. طراحی موفقیت آمیز یک اندام مصنوعی که محاسبات انجام شده توسط مدار عصبی را به دقت تکرار کند، نیازمند درک دقیق از ارتباطات آناتومی و محاسبات تابعی مدار آن است. برای اینکه تولید این اندام مصنوعی عملی باشد، دستگاه باید این محاسبات را با بیشترین کارایی انجام دهد و مقیاس فیزیکی دستگاه با شبکه ضایعه دیده قابل مقایسه باشد و مستقل از کنترل خارجی باشد. توسعه شبکیه مصنوعی، اولین گام منطقی در تلاش برای رسیدن به این هدف است زیرا مدارهای شبکیه و محاسبات آن کاملاً شناخته شده هستند...
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید