چکیده
شبکههای حسگر زیر آب (UWSNها) در طراحی یک پروتکل مسیریابی با طول عمر بیشتر شبکه و نرخ بالاتر تحویل بسته (PDR) تحت محیط پیچیدهی زیر آب، با چالش بزرگی مواجه هستند. در این مقاله یک پروتکل مسیریابی آگاه از انرژی و اجتنابکننده از حفره (EAVARP) معرفی میکنیم. EAVARP شامل مراحل لایهبندی و جمعآوری داده است. در طول مرحلهی لایهبندی، پوستههای هم مرکز حول گره چاهک ساخته میشوند و گرههای حسگر روی پوستههای مختلف توزیع میگردند. گره چاهک به طور متناوب کارهای سلسلهمراتبی را انجام میدهد تا درستی و بلادرنگ بودن توپولوژی را تضمین نماید. این امر باعث میشود EAVARP برای محیط پویای شبکه قابل استفاده گردد. در طول مرحلهی جمعآوری داده، بستههای داده بر اساس پوستههای هممرکز مختلف از طریق استراتژی ارسال جهتی فرصت طلبانه (ODFS) مخابره میگردند، حتی اگر حفره وجود داشته باشد. ODFS انرژی باقیمانده و انتقال داده را برای گرههای یک پوستهی یکسان در نظر میگیرد و از مخابرهی دورهای، سیل و حفره دوری مینماید. اعتبارسنجی و تحلیل نتایج شبیهسازی، اثربخشی EAVARP پیشنهادی در مقایسه با پروتکلهای مسیریابی موجود را از نظر انتخاب متریکهای کارایی نشان میدهند.
1-مقدمه
به تازگی UWSNها به عنوان وسیلهی قدرتمندی برای پشتیبانی از اپلکیشنهای آبی پیشنهاد گشتهاند که گسترهی این اپلیکیشنها از نظارت محیط تا تشخیص نفوذ است [1-3]. آنها در حوزههای محیطی، صنعتی و نظامی برای اپلیکیشنهایی به کار میروند که در نظارت، راهبری، مراقبت، ردیابی و غیره متنوع هستند [4-5]. سامانهی مشاهدهی زیردریایی (SOS) یکی از مهمترین بنیانهای اکتشاف دریایی، توسعه و استفاده از منابع زیردریایی است....
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.