چکیده
هدف: رژیم غربی مرسوم دارای کمبود اسیدهای چرب امگا-3 و مقدار بالای اسیدهای چرب امگا-6 است. احتمالاً اسیدهای چرب در علایم افسرده ساز از طریق فرایندهای التهابی به ویژهی در زمینهی چاقی به عنوان یک حالت پیش التهابی نقش دارند. این مطالعه به بررسی ارتباط میان مصرف امگا-3 و امگا-6 و علایم افسرده ساز در بزرگسالان جویای درمان رفتاری کاهش وزن (BWLT) میپردازد.
روشها: 188 فرد مبتلا به اضافه وزن یا چاقی (83.5 درصد زن، 93.10 درصد سفید پوست، 10.09± 55.0 ساله، شاخص تودهی بدنی 36.02±15.79km/m )که به دنبال درمان BWLT بودند، پرسشنامهی بسامد خوراک بلاک را تکمیل کردند که معیارهایی برای مصرف اسید چرب در رژیم غذایی، مقدار کل انرژی مصرفی روزانه (TEI) و ترکیب درشت مغذیها در رژیم غذایی دارد. علایم افسرده ساز از طریق مقیاس افسردگی مرکز مطالعههای همهگیرشناسی مورد ارزیابی قرار گرفت. با همبستگی و رگرسیون خطی، روابط میان علایم افسرده ساز و اسیدهای چرب مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: طبق گزارش، شرکت کنندگان به طور میانگین 665.1±1866.6 کیلوکالری در روز مصرف انرژی داشتند که 38 درصد از این مقدار کل انرژی مصرفی حاصل از چربی بود و نسبت امگا 6 به 3 برابر با 9.2 بود (13.9 گرم امگا 6 در مقایسه با 1.5g امگا 3). در مدلهای تک متغیره، مصرف امگا 6 در ارتباط با علایم افسرده ساز قرار داشت (r=0.182, p=0.012)؛ با این حال این رابطه بعد از کنترل TET دیگر به لحاظ آماری معنادار نبود. مصرف امگا 3 در ارتباط با علایم افسرده ساز قرار نداشت.
نتیجه گیری : ارتباط مورد انتظار میان اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 با علایم افسرده ساز مورد حمایت قرار نگرفت. در این نمونه ارتباط قوی میان اسید چرب و علایم افسرده ساز تحت پوشش سطح بالای التهاب مزمن قرار داشت که حاصل از اضافه وزن و رژیم غذایی فقیر بود. پژوهشهای بیشتری برای ارزیابی بهبود مصرف اسید چرب با درمان BWLT و تقویت ارتباط میان مصرف اسید چرب و علایم افسرده ساز بعد از کاهش وزن و بهبود رژیم غذایی مورد نیاز است.
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.