Internet addiction is a new form of dependence on equipment connected to the network. This type of addiction has many negative consequences, particularly in the area of social relations. Although a variety of methods have been presented for the treatment of this problem, they are in their beginning stages and studies are in progress in this field and secondly, they commonly ignore the effects of positive interventions in the treatment. Positive psychology interventions (PIs) refer to individual/group-based treatment methods that increase positive emotions and can enhance social relationships of individual(s). The aim of the current study is to evaluate the efficacy of a group-based PI in treating Internet addiction (IA). For this purpose, PI-based treatment sessions are designed and forty-eight internet-addicted university students are randomly assigned to an experiment group (n = 24)/control groups (n = 24). Measures of the severity of Internet use (SI), quality of relationships inventory (QRI), Bell's adjustment inventory (BI) and IA rate are assessed at baseline and after intervention. The results indicate that SI and IA rate in the experiment group are lower than those in the control group, while social adjustment and quality of relationships in the experiment group revealed an increase compared to the control group. According to the results, PI is an effective method for treating IA, specifically in mitigating Internet use and improving the quality of social relationships

چکیده

اعتیاد به اینترنت شکل جدیدی از وابستگی به تجهیزات متصل به شبکه است. این نوع از اعتیاد پیامدهای منفی بسیاری به ویژه در حوزه روابط اجتماعی است. اگرچه روشهای بسیاری برای درمان این مشکل ارایه شده است اما در مراحل ابتدایی هستند و مطالعات در این حوزه ادامه دارد و انها معمولا تاثیر مداخلات مثبت در درمان را نادیده می گیرند. مداخلات روانشناسی مثبت به روشهای درمانی فردی یا گروهی اشاره دارد که هیجانات مثبت را افزایش می دهد و روابط اجتماعی افراد را بهبود می بخشد. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثربخشی روانشناسی مثبت گروهی در درمان اعتیاد به اینترنت است. به این منظور جلسات درمان گروهی طراحی شدند و 48 دانشجوی معتاد به اینترنت به صورت تصادفی در گروههای آزمایشی و کنترل قرار داده شدند. مقیاس های شدت اعتیاد به اینترنت، پرسشنامه کیفیت روابط، پرسشنامه سازگاری بل و میزان اعتیاد به اینترنت در خط پایه و پس از مداخله مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج میزان پایین تری از شدت اعتیاد به اینترنت و اعتیاد به اینترنت را در گروه آزمایشی نشان داد. درحالی که سازگاری اجتماعی و کیفیت روابط در گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. براساس نتایج، مداخلات روانشناسی روش موثری در درمان اعتیاد به اینترنت به ویژه در کاهش استفاده از اینترنت و بهبود کیفیت روابط اجتماعی است.

1-مقدمه

اعتیاد به اینترنت (IA) به فقدان کنترل در استفاده از اینترنت اشاره دارد و شامل اعتیاد به بازی های آنلاین و استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی است. اعتیاد به اینترنت دامنه ای از مشکلات روانشناختی و اجتماعی را ایجاد می کند و تاثیرات منفی متعددی برجای می گذارد. اگرچه محققان روش های درمانی مختلفی را برای IA پیشنهاد کرده اند، آنها در مراحل ابتدایی خود هستند و تاثیر محدودی بر بهبود روابط اجتماعی دارند. IA تعاملات اجتماعی رودررو را کاهش می دهد و درنتیجه منجر به احساسات منفی مانند افسردگی و احساس تنهایی می شود (یائو و جانگ، 2014). براساس ادبیات بسیاری از اختلالات مانند ADHD، افسردگی، اضطراب، افکار پارانوئید، خصومت، حساسیت بین فردی، اسکیزوفرنی و OCD با IA مرتبط هستند (ها و همکاران، 2007؛ ادالیر و بالکان، 2012؛ علوی، ماراکی، جنتی فرد و اسلامی، 2011؛ تایمور و همکاران، 2016). علائم IA و انواع مختلف آن مانند اعتیاد به بازی های آنلاین (چارلتون و دانفورت، 2007؛ هیون و همکاران، 2015؛ کیم و کیم، 2010) با معیارهای یانگ مشخص شده اند و نیاز به استفاده از درمانهای موثر دارند...