Innovation culture describes the new eco-system in the business fields and production philosophy. The differences between the countries and regions in terms of management, science, engineering, technology and labor quality have become the factors that explain the complexity dynamics of the 21st century. Hence; increasing the international competitive power of the local firms in the framework of regional development politics, improving entrepreneurship and innovation capacity in local area are highly important in this century. In this process strategic human resource management (SHRM) is a critical activity for companies. Some vehicles are required to realize these activities as regulating the environment and for development. In this study, the effects of SHRM are discussed with the mediator roles of innovation culture and employee ownership. This research develops a framework for the investigation of job satisfaction through employee ownership, in the light of recent developments in innovation culture. The aim is to identify the mediating effect of innovation culture on the job satisfaction between strategic human resource management and employee ownership. To test the propositions, a field survey using questionnaires was conducted. 479 printed questionnaires were collected from Marmara Region. Especially in private sector, SHRM is directly effective on employee behaviors. The findings indicate that employee ownership as a critical psychological factor creates a step between the organizational factors and job satisfaction

چکیده

فرهنگ نوآوری شرح دهنده‌ی اکوسیستم جدیدی در حوزه‌های کسب‌وکار و فلسفه تولید می‌باشد. تفاوت میان کشورها و منطقه‌ها در مقوله‌های مدیریت، علوم، مهندسی و کیفیت نیروی کار، فاکتورهایی هستند که شرح دهنده‌ی دینامیک‌های پیچیدگی در قرن 21 می‌باشند. بنابراین افزایش توان رقابتی بین‌المللی شرکت‌های محلی در چارچوب سیاست‌های توسعه منطقه‌ای، رشد  فرآیند کارآفرینی و ظرفیت نوآوری در منطقه محلی، در قرن اخیر از اهمیت بالایی برخوردارند. در این  فرآیند، مدیریت استراتژیک منبع انسانی، عملکردی حیاتی و مهم برای شرکت‌ها می‌باشد. ابزاری جهت در نظر گرفتن این فعالیت‌ها به عنوان تعدیل‌کننده محیط و رشد، مورد نیاز می‌باشند. در این بررسی، آثار SHRM، با نقش‌های تعدیل گر فرهنگ کست و مالکیت کارمند مورد بحث و بررسی قرار گرفت. این پژوهش ارائه‌دهنده‌ی چارچوبی برای بررسی رضایت شغلی می‌باشد (از طریق مالکیت کارمند و با توجه به یافته‌های حاصل از پیشرفت‌های اخیر در فرهنگ نوآوری). هدف این بررسی، شناسایی آثار واسطه‌گرانه ی فرهنگ کشت بر رضایت شغلی میان مدیریت استراتژیک منبع انسانی و مالکیت کارمند می‌باشد. جهت بررسی و ترسیم فضا، از پرسشنامه استفاده کردیم. 479 پرسشنامه‌ی کپی شده را از منطقه مارمارا گردآوری کردیم. در بخش خصوصی، SHRM اثربخشی مستقیمی بر رفتارهای کارمند داشت. یافته‌ها نشان می‌دهند که مالکیت کارمند، فاکتور روان‌شناختی مهمی است که گامی را میان فاکتورهای سازمانی و رضایت شغلی پی‌ریزی می‌کند.

1-مقدمه

نهادینه‌سازی و مدیریت منبع انسانی، در کنار پیامدهای سازمانی، تأثیر مثبت مستقیمی بر کارمندان دارند. همچنین مدیریت استراتژیک منبع انسانی و ابزار آن، دربردارنده‌ی عملکردهای مهمی از قبیل رشد اثربخشی تعامل اجتماعی و ارتباط میان کارمندان می‌باشد. هدف مدیریت بالا به پایین و پایین به بالای ارتباط سازمانی؛ رشد و بهبود خلاقیت فردی و سازمانی می‌باشد. به هر روی به دست آمده از مقایسه‌ها، دریافتیم که ابزار سازمانی و مدیریت استراتژیک منبع انسانی؛ بر کارمندان اثرگذار است (اثری فردی)، اما اطلاعات اندکی در این زمینه در اختیار داریم. با استفاده از ابزارهای سازمانی و سیستم‌های اطلاعاتی، کارمندان که اطلاعات کافی در زمینه‌ی عملکردهای منبع انسانی در اختیار دارند، احساس توانایی بیشتری دارند و به اهداف فردی و سازمانی خود دست خواهند یافت...