Abstract
Team sports are based on intermittent high-intensity activity patterns, but the exact characteristics vary between and within codes, and from one game to the next. Despite the challenge of predicting exact game demands, performance in team sports is often dependent on nutritional factors. Chronic issues include achieving ideal levels of muscle mass and body fat, and supporting the nutrient needs of the training program. Acute issues, both for training and in games, include strategies that allow the player to be well fuelled and hydrated over the duration of exercise. Each player should develop a plan of consuming fluid and carbohydrate according to the needs of their activity patterns, within the breaks that are provided in their sport. In seasonal fixtures, competition varies from a weekly game in some codes to 2-3 games over a weekend road trip in others, and a tournament fixture usually involves 1-3 days between matches. Recovery between events is a major priority, involving rehydration, refuelling and repair/adaptation activities. Some sports supplements may be of value to the team athlete. Sports drinks, gels and liquid meals may be valuable in allowing nutritional goals to be met, while caffeine, creatine and buffering agents may directly enhance performance
چکیده
ورزش های تیمی بر مبنای فعالیت هایی با الگوی متناوب و با شدت بالا هستند اما مشخصه های دقیق آنها مابین و درون مجموعه ایی از قوانین نهفته است و از بازی به بازی دیگر متغییر می باشد. با وجود چالش در پیش بینی دقیق نتیجه بازی، عملکرد ورزش های تیمی اغلب وابسته به عوامل تغذیه ایی است. مباحث دیرین در این زمینه شامل دستیابی به سطح ایده ال از توده های عضلانی و چربی بدن، استفاده از مواد مغذی معین و نیاز به برنامه های آموزشی وتمرینی است. مسائل حاد هم در آموزش و تمرین و هم در بازی و مسابقه شامل استراتژی هایی است که اجازه می دهد تا بدن بازیکنان در طول ورزش به خوبی تجدید نیرو و هیدراته کنند. هر بازیکن می بایست با توجه به الگوی فعالیتش یک پلان معین از مصرف آب و کربوهیدراتی که در فواصل استراحت استفاده می کند، ارائه دهد. در رقابت ها و ورزش های فصلی بر اساس برخی از قوانین، رقابت ها از یک بازی در هفته تا بیش از دو یا سه بازی در هفته متغییر است و در یک تورنمنت ثابت به طور معمول مسابقات بین یک تا سه روز است. ریکاوری و بازیابی بین مسابقات یکی از مهمترین الویتها است، که شامل فعالیت هایی همچون آبرسانی، سوخت رسانی، و بازسازی / انطباق است. برخی از مکمل های ورزشی ممکن است برای بازیکنان ورزشهای تیمی ارزشمند و موثر باشند. می توان برای رسیدن به اهداف تغذیه ایی ارزشمند اجازه استفاده از نوشیدنی های ورزشی، ژل و وعده های غذایی را داد. درحالیکه عواملی همچون کافئین، کراتین و واسطه ها ( بافر) می تواند به طور مستقیم موجب افزایش عملکرد و کارایی بیشتر شود.
1-مقدمه
تیم های ورزشی دارای ویژگیه ای عمومی مشترکی از الگو فعالیت با شدت بالا هستند، اما تجربه ثابت کرده است که یکی از مشخصه های رقابتهای ورزشی تنوع میان مواضع و سبک های بازی در یک ورزش یکسان است و این سبک ها از یک بازی به بازی دیگر متفاوت است. این امر باعث ایجاد یک تنوع در چالش های فیزیولوژیک و نیازهای تغذیه ایی بازیکنان ورزش های تیمی می شود. هدف از این مقاله بررسی کلی و اجمالی چهار زمینه کلیدی است که کاربرد آنها در امر تغذیه می تواند به بهبود و بهینه سازی در عملکرد ورزشهای تیمی منجر شود: دستیابی به ترکیب بدنی ایده آل، فلسفه حمایت غذایی برای آموزش، استراتژی برخورد با نیاز به مایعات و سوخت در طول رقابت، و روی آوردن به مکمل ها و مواد نیروزا برای دستیابی به منافع تیم...