Due to recent research interests in airborne ad hoc networks, many research works have been conducted in each layer by developing communication protocols which take into unique properties of node (aircraft) as well as operating environments account. Among them, as the research efforts in network layer, several routing protocols have been proposed to improve packet delivery ratio even though a node moves faster than one in existing ad hoc networks. Related to routing protocol, as proved in many previous research works, hierarchical routing protocol can be considered as appropriate approach in airborne ad hoc networks due to its stability against dynamic change on topology. To meet above demand, in this paper, we present how to form two level hierarchies for heterogeneous networks by extending current geographical routing protocol. Furthermore, the proposed scheme introduces how to improve the packet delivery ratio by applying DTN (Delay Tolerant Networks) routing protocol adaptively for network partition. Simulation results are given to prove suitability of proposed protocol in heterogeneous airborne ad hoc networks

چکیده

با توجه به پژوهش هایی که اخیراٌ در رابطه با شبکه های موردی هوایی صورت گرفته است، کارهای پژوهشی زیادی ارائه شده اند که به وسیله ی توسعه ی پروتکل های ارتباطی -که مشخصه های یک گره و محیط های عملیاتی را در نظر میگیرد- در هر لایه از این پروتکل ادغام شده اند. در بین این پژوهش ها، پیشنهاداتی در رابطه با لایه شبکه، پروتکل های مسیریابی پیشنهاد شده است با این هدف که بتواند نرخ تحویل بسته را بهبود دهد، که این کار به وسیله ی گره ای صورت گرفته که در شبکه های موردی موجود، نسبت به سایر گره ها سرعت بیشتری دارد. همانطور که در فعالیت های پژوهشی زیادی مطرح شده است، پروتکل مسیریابی سلسله مراتبی را میتوان به عنوان روشی مناسب در شبکه های موردی هوایی در نظر گرفت، چرا که نسبت به تغییرات پویایی که بر روی توپولوژی صورت میگیرد، پایداری دارد. به منظور پاسخ به نیازمندی بالا، در این مقاله به چگونگی تشکیل دو سلسله مراتب سطح برای شبکه های همگن پرداخته ایم که این کار را به وسیله ی توسعه ی پروتکل مسیریابی جغرافیایی انجام داده ایم. علاوه بر این، شِمای پیشنهادی ما، با بکار گیری پروتکل مسیریابی DTN (شبکه های پایدار در برابر تأخیر)، که برای بخش شبکه کاربرد دارد، روشی را به منظور بهبود نرخ تحویل بسته ارائه داده است. نتایج بدست آمده از شبیه سازی نیز پایداری و متناسب بودن پروتکل پیشنهادی ما را در شبکه های موردی هوایی اثبات کرده است.

1-مقدمه

اخیراٌ، از شبکه های موردی هوایی به عنوان تکنولوژی ای جدید برای پاسخ به نیازمندی های ارتباطی بین مصنوعات هوایی (هواپیماها) استفاده شده است. با استفاده از این تکنولوژی، چندین فعالیت مانند مسیرهای جایگزین، تأخیر انتها به انتهای کوتاهتر نسبت به محاوره از طریق ایستگاه زمین، متعادل سازی بار به وسیله ی مسیر های معکوس فراهم شده است. در این حوزه، یافته های پژوهشی زیادی به توسعه یا تغییر پروتکل های ارتباطی موجود پرداخته اند که برای شبکه های موردی خالص یا شبکه های موردی خوردویی پیشنهاد شده است. با کمک این فعالیت های پژوهشی، چالش هایی مطرح شده است که البته مباحثی نیز وجود دارد که پاسخ داده نشده و باید برای موفقیت شبکه های موردی هوایی پاسخ داده شود...