چکیده

اوتیسم و اختلال های مرتبط با ان، که شیوع آنها به صورت فزاینده ای رو به رشد است، سندرم های رفتاری تعامل کلامی و غیرکلامی، و اجتماعی شدن هستند که به دلیل ناهنجاری های عصبی-رشدی رخ میدهند. جدیدترین مطالعات نشان می­دهند که شیوع اختلالات اوتیستیک در مقیاس جهانی 1% است. سبب شناسی اختلال اوتیسم چندعاملی و چندبعدی است که این امر مداخله درمانی را دشوارتر میسازد.  عدم تجانس عوامل ژنتیکی،  استرس اکسیداتیو، مکانیسم خودایمنی، و مکانیسم های اپی ژنتیک، سبب پیجیده تر شدن طبیعت آسیب شناسی این اختلال شده اند. استفاده از نوتراسوتیکال­ها برای درمان این اختلال، یک راهبرد امیدبخش، به خصوص در برخی از حوزه ها است و از رویکردهای دیگر جالبتر می­باشد. این مقاله به صورت نقد و بررسی به تحلیل نقش ویتامینها و عوامل همراه با ان، اصلاحات رژیم غذایی و ناهنجاری های روده و معده، پروبیتیک ها و پریبیوتیک ها، فیتوکیمیکال ها، و عوامل محیطی میپردازد تا اثربخشی فعالیت­های تغذیه محوری را که برای مدیریت این اختلال صورت گرفته است را بررسی کند. این مقاله مروری نظامند از کوشش های کنترل شده تصادفی و دارونمایی برای نقد شواهدی ارائه میدهد که از استفاده از تغذیه درمانی در درمان اختلال اوتیستیک حمایت میکنند. نتایج با استفاده از تمامی شواهد مرتبط که از دیگر مطالعات بالینی و اکتشافی حاصل شده اند ارائه میگرد.

1-مقدمه

اختلالات طیف اوتیستسک سندرم­ های عصبی-رشدی رفتاری از تعاملات کلامی و غیرکلامی و مهارت­ های اجتماعی شدن معیوب در میان کودکان هستند که شیوع آنها به طور فزاینده ای در حال رشد است. کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیستیک از نقایصی در تعاملات اجتماعی؛ زبان، مکالمه و خیال پردازی؛ و در طیف علایق و فعالیت­ها رنج میبرند. در چند دهه اخیر، اصلاحاتی که در تکنیک های تشخیصی ایجاد شده است منجر به تمیزگذاری و تغییر در استفاده از اصطلاح اختلال اوتیستیک شده است تا اوتیسم، سندرم اسپرگر، سندرم رت، و اختلال تجزیه ای کودکی را در بر گیرد. شروع اختلالات طیف اوتیستیک در سه سال اول زندگی بوده و نسبت ابتلای مردان به آنها در مقایسه به زنان 5 به 1 میباشد.

اختلالات همایندی که با اختلالات طیف اوتیستیک در ارتباطند عبارتند از بیماری­ های روده ای- معده­ای ، عقب ماندگی خودکارکردی و ذهنی (بولت و پوسکا، 2002؛ سویتن و همکاران.، 2003؛ بو و همکاران.، 2010). از هر 88 کودک امریکایی، یک کودک به یکی از گونه ­های اختلالات طیف اوتیستیک مبتلا می­شود و شیوع جهانی این اختلالات حدود 1% است (موهل و همکاران، 2004). در سال 2002 در عربستان سعودی 45500 کودک مبتلا به اوتیسم تشخیص داده شدند (آل-یافی و همکاران، 2011). مصطفی و همکاران و برخی از دیگر از نویسندگان عقیده دارند که در حقیقت، بسیاری از موارد اوتیسم در شبه جزیره عرستان تشخیص داده نشده باقی می­ماند؛ این نویسندگان بر این باورند که شیوع اوتیسم در عمان از هر 1000 کودک برابر 1.4 و در امارات متحده عربی برابر 2.9/1000 است (مصطفی، 2011). همچنین حدود 23-20% از کودکانی که از اختلالات طیف اوتیستیک رنج میبرند، به حمله ناگهانی مرض نیز دچار میشوند بدون آنکه آسیب شناسی زیربنایی آن را نشان دهند (تئوهاریدس و ژانگ،2011).

 میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید