چکیده

این مقاله نگاهی کلی به حقوق بین الملل حفاظت از حیات وحش با هدف نشان دادن گستردگی و تنوع روش های موجود در آن دارد و به شرح زیر طبقه بندی می گردد. حفاظت از نظر زیست گاه، حفاظت از نظر تنوع گونه ها، حفاظت از طریق کنترل تجارب و حفاظت به عنوان بخشی از سیستم زیستی. حقوق بین الملل برای حفاظت از حیات وحش تصویری کاملا پیچیده ای ارائه می دهد. از آنجا که (a) آن بر اساس روش های متفاوتی است(ویا یک ترکیبی از آنها)(b) آن در برگیرنده مناطقی است که در داخل یا خارج از مرزهای ملی نیز می گردد(c) آن همچنین شامل مناطقی مانند اقیانوس منجمد و منطق دریایی بین المللی که از رژیم حقوق بین المللی ویژه ای برخوردار است (d) و موضوع حفاظت حیوانات که اجرای قانونی آن مرزهای منطقه ای را محترم نمی شمارد. برای شفاف تر کردن، این مقاله قوانین مربوطه را به روش زیر مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد: کاربرد کلی قراردادهای جهانی ؛قراردادهای بین الملیل حفاظت از محل سکونت و یا انواع گونه ها؛ و قراردادهای منطقه ای. سایر موضوعات مورد بررسی شامل استفاده از اصطلاحات علمی در یک مفهموم حقوقی و رابطه بین مرقبت از حیات وحش و حقوق و رفاه حیوانات است. این تجزیه و تحلیل با هدف (a) شفاف سازی ماهیت مسئولیت هایی که دولت ها به عنوان طرف های این قراردادها و اقداماتی که لازم است برای اجرای آن انجام دهند و (b) به ماکمک می کند تا موثرترین راهبردهای لازم را برای توسعه قوانین حفاظتی ملی و سایر تمهیدات آتی به کار بریم. با توجه به محدودیت فضایی قابل دسترسی، حفاظت از گونه های زمینی تمرکز بررسی این مقاله می باشد. ولی قراردادهایی که اینجا مورد بررسی قرار می گیرند، همچنین برای آب های مرکیزی ومنطقه ای طرف های هم کاربرد دارد.

1-مقدمه

قوانین بین المللی مربوط به حفاظت از حیات وحش تصویر بسیار پیچیده ای را ارائه می دهد زیرا 1) این قوانین بر یکی از انواع روش های احتیاط ( و یا ترکیبی از آنها) متکی هستند؛ 2) این قوانین هم نسبت به مناطق داخل و هم خارج از صلاحیت ملی اعمال می شوند؛ 3) همچنین این قوانین نسبت به مناطقی مانند قطب جنوب ( فرنچینی 1993) و مناطق دریایی بین المللی ( اندرسون 1986، هایاشی 1995) که مشمول رژیم های خاص قوانین بین المللی هستند اعمال می شود؛ و 4) موضوع حفاظت – حیوانات - به طور قانونی لازم الاجرایی در مرزهای سرزمینی را محترم نمی شمارد. این سطح گسترده از قوانین بین المللی، انواع روش های حفاظت از حیات وحش را در بر می گیرد که عمدتا ممکن است به عنوان حفاظت توسط زیستگاه، حفاظت از گونه ها، حفاظت از طریق کنترل تجارت، و حفاظت به عنوان بخشی از یک اکوسیستم گسترده تر تفکیک شوند. ( Van Heijnsberger 1997, Lyster 1989, De klemm 1982)

یک روش مفید برای درک تقسیم کار بین معاهدات اصلی1 حفاظت از حیات وحش این است که آنها را مقوله های زیر تقسیم بندی کرد.

1)معاهداتی که بالقوه نسبت به تمام گونه ها و زیستگاه ها در این سیاره قابل اعمال می باشند، آنها کنوانسیون تجارت بین المللی گونه های در معرض خطر انقراض 1973 ( CITES) و کنوانسیون های 1992 سازمان ملل متحد در مورد تنوع زیستی می باشند.

2)کنوانسیون های قابل اعمال نسبت به تمام گونه ها و زیستگاه ها در یک منطقه خاص.

3)معاهدات و قراردادهای بین المللی قابل اعمال در سطوح منطقه ای یا جهانی، که حفاظت از هر یک از زیستگاه های خاص و یا گونه های خاص به عنوان هدف آنها را دارا است.

4)معاهداتی که از حیات وحش در مناطق خاص خودشان به دلیل ویژگی زیست محیطی آنها و/یا رژیم حقوقی حاکم بر آنها مانند مناطق دریایی، قطب شمال و جنوب محافظت می کند.

با این حال دانستن همکاری که بین معاهدات مورد بحث در اینجا وجود دارد حائز اهمیت است، یکی این است که توسط اعضای معاهده کار تشریک مساعی در مناطقی که بر آنها تاثیر گذار است اعمال شود... 

میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.