چکیده

یکی از عملیات های کلیدی در منطق  و استدلال تقریبی فازی، استلزام فازی است، که معمولاٌ به وسیله ی یک عملگر باینری I، که تابع استلزام نام دارد، صورت میگیرد. بسیاری از قوانین فازی که بر مبنای سیستم ها میباشند، پروسه ی مداخله ی خود را به وسیله ی این عملگرها صورت داده و مسئولیت انتشار عدم قطعیت در استدلال فازی را نیز بر عهده میگیرند. علاوه بر این، آنها ثابت کرده اند که در سایر حوزه ها مانند مقایسه ی روابط فازی، معادلات رابطه ای فازی، ریخت شناسی ریاضی فازی و پردازش تصاویر نیز کاربرد دارند. هدف این مقاله، ارائه ی رویکردی در زمینه ی توابع ضمنی فازی بوده که معمولاٌ به وسیله ی سایر عملگرهای تراکم نیز تشکیل میشوند. 4 روش مرسوم برای تعریف این استلزامات و مشخصه های آنها در حوزه های گسسته نیز بررسی میشود.

میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.