شمارش معکوس اهدای نوبل پزشکی آغاز شد/ مروری بر 3 دوره اخیر
فردا مورخ 6 اکتبر سال 2014 میلادی برابر با 14 مهر 1393 اسامی برگزیدگان صد و پنجمین جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی معرفی خواهد شد.
جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی یکی از جایزه های نوبلی است که هر ساله از سوی انستیتوی کارولینسکا اعطا می شود و معمولا دبیر کمیته فیزیولوژی یا پزشکی بنیاد نوبل برترین ها را معرفی می کند.
* نکات جالب توجهی درباره نوبل فیزیولوژی
تاکنون 104 نوبل فیزیولوژی یا پزشکی از سال 1901 تا 2013 میلادی اعطا شده اند که 10 نفر از برگزیدگان زن بوده اند و جوان ترین شخصی که توانست این جایزه معتبر علمی را در سال 1923 از آن خود کند، "فردریک بانتینگ" برای کشف انسولین بود که در زمان دریافت این جایزه 32 سال داشت و مسن ترین شخصی که این جایزه را به اسم خود ثبت کرد، پیتون روس 87 ساله بوده که در سال 1966 میلادی برای کشف ویروس های القا کننده تومور توانست این جایزه را به خود اختصاص دهد.
38 جایزه نوبل فیزیولوژی تنها به یک برنده اعطا شده و میانگین سنی منتخبان این جایزه در حدود 58 بوده است.
* وصیت آلفرد نوبل
در 27 نوامبر 1895 آلفرد نوبل آخرین وصیت خود را امضا کرد و بیشتر دارایی خود را به جایزه ای اختصاص داد تا همه ساله بدون توجه به ملیتی خاص، به افراد شایسته اهدا شود. براساس وصیت نوبل، بخشی از این جوایز به فردی اهدا می شود که مهمترین کشف را در حوزه فیزیولوژی یا پزشکی به سرانجام رسانده باشد.
* برندگان سال 2013 میلادی
این جایزه در سال 2013 به سه نفر اهدا شد. جیمز ایی روتمان آمریکایی استاد علوم بیوپزشکی در دانشگاه یل و رئیس دپارتمان بیولوژی سلولی دانشکده پزشکی دانشگاه یل، اهدا شد. توماس شدهوف بیوشیمیست آلمانی است که برای تحقیقاتش در انتقال سیناپسی شناخته می شود. در حقیقت، تلاش های وی بنیاد درک کنونی علمی را از انتقال دهنده عصبی " vesicle-mediated" فراهم کرده است. رندی وین شکمان آمریکایی زیست شناس سلولی دانشگاه کالیفرنیا و سردبیر سابق مجله مقالات آکادمی ملی علوم است. تحقیق این 3 دانشمند به اینکه یک سلول چگونه سیستم انتقال خود را سازمان دهی می کند، پاسخ داده است.
تحقیقات برندگان نوبل پزشکی سال گذشته میلادی که هر سه در دانشگاه های آمریکایی فعالیت می کنند، به توضیح فرآیندهای متنوعی چون آزاد شدن انسولین در خون، ارتباط بین سلولهای عصبی و نحوه آلوده شدن سلول ها توسط ویروس ها کمک می کند. آنها به شیوه عملکرد وزیکول ها که شبیه یک دسته کشتی که کالاهای خود را به یک نقطه مشخص می رسانند، پی برده اند. این کشف برای درک شیوه برقراری ارتباط مغز و آزاد کردن هورمون ضروری است.
براساس اعلام کمیته نوبل پزشکی این تحقیقات تأثیر مهمی بر درک ما از چگونگی انتقال محموله با زمان بندی و تعیین محل دقیق به خارج از سلول دارد، بدون این موضوع سازمان دقیق و فوق العاده سلول با آشفتگی و هرج و مرج رو به رو می شود.
* برندگان سال 2012 و 2011 میلادی
جان گوردن استاد موسسه گوردون در کمبریج انگلستان و شینیا یاماناکا استاد دانشگاه کیتو در ژاپن جایزه نوبل پزشکی سال 2012 میلادی را برای این کشف که سلول های بالغ خاص می‌توانند با برنامه ریزی مجدد به سلول های بنیادی پر توان تبدیل شوند و این سلول ها قادر به تبدیل به انواع سلول های گوناگون هستند، دریافت کردند. کشف این دو محقق موجب تغییر انقلابی در شناخت انسان از چگونگی رشد و تکامل سلول ها و اعضای بدن شده است.
در سال 2011 نیز جایزه نوبل پزشکی به سه نفر اختصاص یافت. بروس بویتلر از آمریکا، ژول هافمن از لوکزامبورگ و رالف استاینمن از آمریکا و کانادا منتخب دریافت جایزه نوبل پزشکی سال 2011 شدند.
بروس بویتلر از ایالات متحده آمریکا و ژول هافمن از لوکزامبورگ به خاطر اکتشافات فعال سازی سیستم ایمنی ذاتی بدن و همچنین رالف استاینمن از ایالات متحده آمریکا و کانادا به خاطر کشف سلولهای دندریتیک برنده جایزه پزشکی نوبل شدند. نیمی از این این جایزه به بویتلر و هافمن و نیم دیگر به استاینمن اختصاص یافت.