چکیده
هدف از این تحقیق تعیین اثر ضخامت روسازی و همچنین تاثیر مخلوط آسفالتی اصلاح شده بر روی عملکرد روسازی است. این پژوهش در سه فاز آزمایشگاهی، مدلسازی و پارامتریک انجام شده است. در مرحله آزمایشگاهی خصوصیات مکانیکی و عملکردی روسازی موردنظر در شرایط مختلف بر اساس معیارهای رایج ارزیابی شده است. در فاز مدلسازی دوازده مدل المان محدود از روسازی های آسفالتی گرم(HMA) و روسازی آسفالت ماستیکی سنگدانه ای(SMA) با ضخامت های مختلف طراحی شده است. رابطه بین مقادیر کرنش و تنش با استفاده از تحلیل عددی بررسی شده است. با استفاده از مدلهای المان محدود میزان تنشها و کرنش های عمودی - جانبی در بین لایه های روسازی، اساس و زیراساس تعیین شده است. در مرحله آخر با استفاده از دوازده مدل عددی و توسط تحلیل رگرسیون رابطه بین تنش و ضخامت روسازی تعیین شده است. با استفاده از نتایج مشخص شده است که روسازی SMA علاوه بر اینکه نفوذناپذیر است، مقاومت بالاتری نیز نسبت به روسازی HMA دارد. از طرف دیگر در روسازی SMA ساختار همگن باعث کاهش تغییرشکل های پلاستیک نسبت به روسازی HMA میشود.
1- مقدمه
روسازی بتن آسفالتی یک ساختار مرکب چندفازی محسوب میشود که یک نوع از روسازیها با عملکرد عالی است. این روسازی به علت مقاومت بالا، بازسازی آسان و همچنین احساس رانندگی راحت، در جاده های مختلف مورد استفاده قرار میگیرد…