چکیده
در عصر فیسبوک و یوتیوب، ایجاد برند به چالشی آزاردهنده تبدیل شده است. آنچنان که تصور میشد همه چیز به نتیجه مطلوب برسد، نیست. دهه قبل بیشتر شرکتها از ظهور عصر طلایی جدید برندسازی خبر میدادند. آنها آژانس های خلاق و نیروهای متخصص تکنولوژی را استخدام میکردند تا برندها را در عصر دیجیتال وارد و جاسازی کنند. viral (ویروس)، buzz (وزوز)، memes (ایده های هنجاری)، stickiness (چسبندگی) و form factor (عامل شکل) به زبان بینالمللی برندسازی تبدیل شدند. اما با وجود همه این موارد، این تلاشها نتیجه خیلی کمی به همراه داشتند.
1-مقدمه
شرکتها، به عنوان ویژگی اصلی استراتژی دیجیتالیشان، ریسک های عظیمی بر روی آنچه که اغلب محتوی برنددار (محتوا برندد) نامیده میشود، انجام داده اند. آنها چنین فکر میکنند: رسانه های اجتماعی به شرکت اجازه میدهد تا از رسانه های سنتی عبور کرده و روابط مستقیمی با مشتریان ایجاد کند....