چکيده
لاستيک طبيعي به عنوان اصلاح کننده – زيستي قير و مخلوط هاي آسفالت، اثرات مفيد و سودمندي از خود نشان داده است. لاستيک طبيعي، در ابتداي توليد، از پليمرهايي از ترکيب آلي ايزوپرن، با ناخالصي هاي جزئي ساير ترکيبات آلي، به علاوه آب تشکيل شده است. لاستيک طبيعي ميتواند شامل فرم هاي مختلفي مانند لاتکس، که يک کلوييد شيري چسبناک است؛ cup lump (توده فنجاني) که يک لاتکس سفت (انعقادي) و ورق هاي دودي موجدار (راه راه) است. لاستيک طبيعي، به تنهايي يا در ترکيب با مواد ديگر، کاربرد گسترده اي در بسياري از محصولات دارد، زيرا نسبت کشش زياد و انعطاف پذيري بالايي دارد، و به ويژه اينکه ضد آب است. با توجه به اين ويژگيها همراه با ترکيب شيميايي که در گروه الاستومرها طبقه بندي ميشود، اصلاح آسفالتها از طريق لاستيک طبيعي ميتواند عملکرد ترکيبات آسفالت معمولي را بهبود بخشد که در حال حاضر با توجه به افزايش بار ترافيکي و بارهاي اکسل (محوري) سنگين وسايل نقليه، همراه با اثرات فرسايش و سخت شدن، رطوبت، و دما با محدوديت هايي روبروست. همچنين، استفاده از لاستيک طبيعي به عنوان بخشي از ساختار روسازي مخلوط آسفالت ممکن است در راستاي حمايت از برنامه ملي براي تقويت صنعت لاستيک نيز باشد. در اين مقاله کاربرد شکلهاي مختلف لاستيک طبيعي به عنوان اصلاح کننده در قير يا در مخلوط هاي آسفالت بر اساس مطالعات قبلي ساير پژوهشگران مورد بررسي قرار خواهد گرفت. مطالعات زيادي بر اساس انواع مختلف و ترکيب لاستيک طبيعي انجام شدهاند تا عملکرد آن به ويژه از نظر خواص شيارشدگي و ترک خوردگي خستگي تعيين شود.
1-مقدمه
طي دهه هاي گذشته مطالعات زيادي در مورد قير اصلاح شده با پليمر گزارش شده و مزاياي آن به ميزان قابل توجهي افزايش يافته است [1,2]. با استفاده از قير اصلاح شده با پليمر ميتوان عمر مفيد روسازي بزرگراه ها را به طور گسترده اي بهبود بخشيد...
لینک مقاله در مجله:
https://iopscience.iop.org/article/10.1088/1757-899X/1075/1/012031/meta