چکیده
پیشزمینه
با وجود محدودیت شواهد به دست آمده از کارآزماییهای بالینی، لنفادنکتومی سیستماتیک لگن و پاراآئورت به صورت گسترده در درمان جراحی بیماران دچار سرطان تخمدان پیشرفته به کار میرود.
روشها
ما بیماران دچار سرطان پیشرفتهی تخمدان (مرحلهی IIB تا IV فدراسیون بین المللی زنان و زایمان) تازهای را که تحت رزکسیون کامل ماکروسکوپی قرار گرفته بودند، و غدد لنفاوی آنها قبل و بعد از جراحی طبیعی بود، به صورت تصادفی و در حین عمل، به دو گروه تقسیم کردیم. یک گروه لنفادنکتومی میشد، و گروه دیگر لنفادنکتومی نمیشد. مهارت جراحی تمام مراکز، قبل از شرکت در کارآزمایی بررسی شد. نقطهی انتهایی اولیه، بقای کلی بود.
نتایج
647 بیمار از دسامبر 2008 تا ژانویهی 2012 به صورت تصادفی به دو گروه لنفادنکتومی (323 بیمار) و عدم لنفادنکتومی (324بیمار) تقسیم و وارد آنالیز شدند. در میان بیمارانی که لنفادنکتومی شدند، میانهی تعداد غدد برداشته شده 57 بود (35 غدهی لگنی و 22 غدهی پاراآئورتی). میانهی بقای کلی گروه بدون لنفادنکتومی 69.2 ماه، و گروه لنفادنکتومی 65.5 ماه بود (نسبت خطر مرگ در گروه لنفادنکتومی،1.06، فاصله اطمینان (CI) 95%، 0.83 تا 1.34، 0.65=P)، و میانهی بقای بدون پیشرفت بیماری، در هر دو گروه، 25.5 ماه بود (نسبت خطر پیشرفت یا مرگ در گروه لنفادنکتومی 1.11، CI 95%، 0.92 تا 1.34، 0.29=p). عوارض جدی بعد از عمل در گروه لنفادنکتومی بیشتر بود (برای مثال، بروز تکرار لاپاروتومی، 12.4% در برابر 6.5% بود (0.01=p)؛ میزان مرگ 60 روز بعد از جراحی، 3.1% در برابر 0.9% بود (0.049=p)).
نتیجهگیری
لنفادنکتومی سیستماتیک لگن و پاراآئورت در بیماران دچار سرطان پیشرفتهی تخمدانی که تحت رزکسیون ماکروسکوپی داخل شکمی کامل قرار میگیرند، و غدد لنفاوی آنها قبل و در حین جراحی طبیعی است، نسبت به عدم لنفادنکتومی، با بقای بدون پیشرفت یا بقای کلی طولانیتر همراه نیست، و با بروز بیشتر عوارض بعد از عمل همراه است.