چکیده
ما در این مقاله یک معماری برای سیستم های رباتیک ابری ارائه کرده ایم تا به کمک آن، قابلیت های محاسباتی و اشتراک گذاری اطلاعات در رباتیک های شبکه شده را گسترش دهیم. این معماری ترکیبی از یک ابر ادهاک و یک ابر زیرساخت می باشد. ابر ادهاک متشکل از ارتباطات ماشین-به-ماشین (M2M) رباتهای شرکت کننده در شبکه بوده و ابر زیرساخت توسط ارتباطات ماشین-به-ابر (M2C) ارائه می شود. رباتیک ابری از یک مدل رایانش ارتجاعی (الاستیک) استفاده می کند. در این مدل به منظور پشتیبانی از تخلیه وظایف و همچنین اشتراکگذاری اطلاعات در برنامه های رباتیکی، منابع از یک استخر با منابع مشترک که در فضای ابری (قابل دسترس از هر مکان) قرار گرفته اند، به صورت پویا تخصیص داده می شوند. در اینجا پروتکل های ارتباطی در این معماری را مطرح کرده و آنها را مورد ارزیابی قرار می دهیم. علاوه بر این، چندین مدل رایانشی برای بکار گیری کاربردهای مختلف را نیز ارائه کرده ایم و درباره چالش های تکنیکی موجود در انجام محاسبات، ارتباطات و امنیت و همچنین مزایای بالقوه رباتیک ابری برای کاربردهای مختلف بحث می کنیم.
1-مقدمه
در طول چند دهه اخیر، سیستم های رباتیک تاثیرات اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی بر روی زندگی انسان ها داشته اند [۱]. برای مثال ربات های صنعتی (به ویژه بازوهای مکانیکی رباتیک) به طور گسترده ای در کارخانه ها مورد استفاده قرار گرفته اند تا وظایف خسته کننده، تکراری و خطرناکی همچون مونتاژ، نقاشی، بسته بندی و جوشکاری را انجام دهند. این ربات های از پیش برنامه ریزی شده، به علت تحمل پذیری، سرعت و دقت بالا، در محیط های تولیدی ساختاری عملکرد بسیار موفقی داشته اند...
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید