چکیده
منشأ کانسارهای سولفید PGE-Cu-Ni نوریلسک و تالناخ که در جناح شمال غرب سازند تله ای بازالت تریاسیک سیبری واقع هستند، در این مطالعه در نظر گرفته شده می شود. نشان داده شده است که عناصر کانسنگ این کانسارها (احتمالاً به استثنای Fe) به جای گوشته از پوسته استخراج می شوند. آنها به علت متحرک سازی مجدد (بازچرخه) عناصر کانسنگی از رسوبات پالئوپروتروزوئیک و از تخته سنگ های پی سنگ سکوی سیبری، وارد بازالت ها شده اند. ضوابط تشخیص کانسارهای مشابه به صورت زیر است: (1) حضور اولاکوژن پالئوپروتروزوئیک بزرگ و کانه زایی Cu-Ni سولفید ماگمایی مربوطه؛ (2) محدود شدن نواحی چشم انداز به ناوه هایی که مربوط به نواحی گسل عمیق با قدمت بالا هستند؛ (3) ارتباط با کمربندهای کوهزایی متحرک، سیستم های جزیره قوسی و نوحی فعال سازی تکتونوماگمایی؛ (4) ارتباط زمانی با مرزهای دوره های جهانی که با فرایندهای فعال شکستگی قاره و تولید ماگمای تله ای بزرگ مقیاس مشخصه یابی می شوند. ترکیب عوامل مختلف (اولین مورد قابل چشم پوشی است) برای کشف بدنه کانسنگ بزرگ، مدنظر است.
1-مقدمه
کشف کانسارهای تالناخ با سنگ های سولفید درجه بالا که به بستر توده های سیل مانند باریک تریاسیک پیشین (متوسط 150m) از تله های عظیم سیبری محدود می شوند، کاملاً تحت تاثیر منشأ کانسنگ های نیکل – مس ماگمایی هستند. محققان بزرگ جهان توجه ویژهای به کانسارهای تالناخ داشته اند که به سه دلیل است: اندازه عظیم توده های کاسنگ؛ ارتباط فرضی آنها با تله های مزوزوئیک؛ و این حقیقت که پیش از کشف نوریلسک، همه کانسارهای شناخته شده بزرگ نیکل مس و کانسارهای کانسنگ پلاتین در جهان مربوط به توده های نفوذی مافیک – اولترامافیک پروتروزوئیک عظیم بودند…
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید