چکیده
در بخش 1 این مقاله، دانش علمی حمایت کننده الگوی عنصر حل شونده و جوانه زا شرح داده شدند، و اعتبار تمایل الگو به سمت الگوی حل شونده، به عنوان شناخت کاملی از ریزدانه سازی، ارائه شد. در بخش دوم، یک کار تجربی ارئه شده است که اعتبار الگوی حل شونده را تأیید می کند. مشخص شد که افزودن ذرات TiB2، مناطق ستونی آلومینیوم خالص را ریزدانه می کند. با این حال، یک ساختار تک محوری به هنگام افزودن مقادیر کم تیتانیوم به عنوان حل شونده، مشاهده شد. توانایی ذرات جوانه زا با آنالیزهای حرارتی مشخص می شود، که نشان داد افزودن TiB2 به آلومینیوم خالص، فوق تبرید جوانه زنی را از بین می برد. با افزودن ذرات TiB2 و تیتانیوم بیشتر به عنوان حل شونده، اندازه دانه کاهش می یابد تا جایی که یک حداقل اندازه دانه ظاهری به دست می آید. توانایی جداسازی عنصر حل شونده برای ریزدانه سازی امری ضروری است، که با مقایسه سیستم های Al-Si و Al-0.05Ti مشخص می شود. در نهایت، یک مکانیزم ریزدانه سازی ارائه شده است که هم ذرات جوانه زا و هم جداسازی حل شونده را به عنوان ضروریت ریزدانه سازی مؤثر، به حساب می آورد. حل شونده برای تشکیل منطقه تحت تبرید در فصل مشترک جامد/ مذاب نیاز است تا جوانه زنی بعدی روی زیرلایه را تسهیل کند. پتانسیل جوانه زا، احتمال جوانه زنی در تحت تبرید را مشخص می کند.
1-مقدمه
بخش اول این مقاله دو الگو (الگوی جوانه زا و الگوی حل شونده) را شرح داد که توسط محققین به دست آمده اند تا مکانیزم ریزدانه سازی در آلیاژهای آلومینیوم را شرح دهند. بر اساس استدلال حاصل از این منابع علمی، یک سری از آزمون ها طراحی شده اند تا مشخص کنند کدام یک از الگوها کاربردی تر است، به خصوص برای تعیین طبیعت جوانه زنی و اثرات افزودن حل شونده و غلظت جوانه زا. بدین منظور، سوالات زیر که در پایان بخش 1 آمده بودند، نیاز به پاسخ گویی دارند...
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید