چکیده
در این مطالعه، الکترود خمیر کربن اصلاح شده با نانوذرات ZnO و نانولوله های کربنی چنددیواره (MWCNT) به عنوان یک ابزار سریع و حساس برای پژوهش بر اکسیداسیون الکتروشیمیایی ناپروکسن در pH زیستی مورد استفاده قرار گرفت. این مطالعه با استفاده از تکنیک های ولت سنجی چرخ های (CV)، کرونوآمپرومتری و ولت سنجی موج مربعی (SWV) انجام شد. برخی پارامترها مانند ضریب انتقال الکترون (α) و ضریب پخش (D) نیز برای اکسیداسیون ناپروکسن تعیین شدند. ناپروکسن در محدوده غلظت خطی 1.0 x 10-6M تا 2.0 x 10-4M با ولت سنجی موج مربعی آشکارسازی شد. حد آشکارسازی،M 2.3 x 10-7 بدست آمد. الکترود اصلاح شده، گزینش پذیری خوب برای ناپروکسن را در حضور برخی کاتیون های غیرآلی و شکرها نشان می دهد. سرانجام، اکسایش شیمیایی ناپروکسن در سطح ZnO/MWCNT/CPE برای تعیین ولت سنجی ناپروکسن در فرمول های دارویی مورد استفاده قرار گرفت.
1-مقدمه
الکترودهای خمیر کربن مختلف که به صورت شیمیایی اصلاح شده اند (CMCPEها) به طور گسترده در کاربردهای الکتروشیمی به عنوان الکترودهای حساس و گزینشی برای تعیین ترکیبات مختلف مورد استفاده قرار گرفته اند [1 – 7]. در میان اصلاح کننده های مختلف، مواد نانوبلور، به علت مزایای قابل توجه مانند مساحت سطحی بالا، پایداری شیمیایی و گرمایی بالا، تخلخل قابل تنظیم و زیست سازگاری، در حوزه های مختلف توجه زیادی را به خود جلب کرده اند [8 -11]. الکترودهای اصلاح شده با نانوساختارها، به عنوان روش نویدبخش برای تسهیل انتقال مستقیم الکترون در مولکولهای زیستی پذیرفته شده اند. به عنوان مثال، این نانوساختارها شامل نانومواد کربنی [12،13]، نانوذرات Au [14]، و نانوساختارهای اکسیدفلز [15] هستند. در میان اکسیدهای فلزی، نانوساختارهای ZnO به علت ویژگی های گاف نواری زیاد (3.37 الکترون ولت)، انرژی بستگی برانگیزش بالا (60 الکترون ولت)، غیرسمی بودن، و مبادله الکترون بالا، برای توسعه حسگرها و حسگرهای زیستی برای تشخیص بالینی مرجح است [16،17]. به عنوان مثال، استفاده از نانوساختارهای ZnO برای ساخت حسگرهای الکتروشیمیایی [18] و حسگرهای زیستی [19] در مقالات گزارش شده است...
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.