عنوان ترجمه شده مقاله: نانوفناوری در صنایع غذایی؛ پیشرفت ها در فراوری، بسته بندی و ایمنی مواد غذایی

Introduction Nanotechnology is emerging as a rapidly growing field with its wide application in science and technology for manufacturing of new materials at nanoscale level (Albrecht et al., 2006). This technology gained a tremendous impetus due to its capability of reformulating metals into new nanosized particles, with dimension less than 100 nm in size. Due to nanoparticle size, their physio-chemical properties drastically changes leading to broad spectrum of new applications. In recently years, huge advances in nanotechnology open up a new era in industrial technology. Majority of nanoparticles incorporated into products related to several fields (Benn and Westerhoff, 2008; Heinlaan et al., 2008; Li et al., 2008; Wokovich et al., 2009; Marambio Jones and Hoek, 2010; Antonio ISSN: 2319-7706 Volume 4 Number 5 (2015) pp. 345-357 http://www.ijcmas.com This review focuses on tremendous benefits of nanotechnology in food industry in terms of food processing, packaging, safety and quality control. Nanotechnology can modify permeability of packaging material, increasing barrier properties, improving mechanical and heat-resistance, developing active antimicrobial surfaces, and creates nano-biodegradable packaging materials. Nanotechnology has prospective revolution in food industry by design of nutrient delivery system to produce nano-formulated agrochemicals, enrich nutritional values and generation of novel products through bioactive encapsulation. It has been used in innovative development of biosensors for detection of pathogens and chemical contaminants. This new technology also raises a serious concern about toxicological aspects of nanoparticles in food, with emphasis on the risk assessment and safety issues. Also, it reflects the urgent need for regulatory framework capable of managing any risks associated with implementation of nanoparticles in food technology

چکیده

در این مقالة مروری مزایای نانوفناوری در صنایع غذایی از نظر فراوری، بسته­ بندی، ایمنی و کنترل کیفیت مواد غذایی ارائه شده است. نانوفناوری می­تواند باعث اصلاح نفوذپذیری مواد بسته ­بندی، افزایش خواص نفوذناپذیری، بهبود خواص مکانیکی و مقاومت حرارتی، توسعة سطوح ضدمیکروبی فعال، و تولید نانو مواد زیست تخریب­ پذیر برای کاربردهای بسته­ بندی شود. نانوفناوری از طریق طراحی سیستم رسانش مواد مغذی برای تولید مواد شیمیایی زراعی با فرمولاسیون نانو، غنی ­سازی ارزش تغذیه­ ای و تولید محصولات جدید از طریق کپسوله­ سازی زیست فعال باعث ایجاد تحول در صنایع غذایی شده است. نانوفناوری در توسعة حسگرهای زیستی برای تشخیص عوامل بیماری­زا و آلاینده ­های شیمیایی استفاده شده است. این فناوری جدید نگرانی­ هایی را از نظر جنبه­ های سم­ شناسی نانوذرات در مواد غذایی، با تأکید بر ارزیابی ریسک و مسائل ایمنی نیز ایجاد کرده است. این امر نشان دهندة نیاز فوری به یک چهارچوب قانونی برای مدیریت ریسک مرتبط با استفاده از نانوذرات در فناوری مواد غذایی است.

-1مقدمه

نانوفناوری به عنوان یک حوزة رو به رشد با کاربردهای وسیع در علم و فناوری برای تولید مواد نانو مقیاس جدید در حال ظهور است (Albrecht et al., 2006). این فناوری به دلیل قابلیت فرموله کردن مجدد فلزات و تبدیل آن­ها به نانوذرات جدید با ابعادی کمتر از nm 100 مورد توجه قرار گرفته است. به دلیل نانو مقیاس بودن، خواص شیمی - فیزیکی ذرات به شدت تغییر می­کند و طیف گسترده­ای از کاربردهای جدید فراهم می­شود.

در سال­ های اخیر، پیشرفت­ های بزرگ در نانوفناوری باعث آغاز دورة جدیدی در فناوری صنعتی شده است. اکثر نانوذرات مورد استفاده در محصولات با چندین حوزه در ارتباط هستند (Benn and Westerhoff, 2008; Heinlaan et al., 2008; Li et al., 2008; Wokovich et al., 2009; Marambio Jones and Hoek, 2010; Antonio et al., 2014). نانوذرات در ضدعفونی کردن پارچه­ ها، ضدعفونی کردن آب، پزشکی، و بسته­ بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار گرفته­اند (Hajipour et al., 2012; Seil and Webster, 2012: Mihindukulasuriya and Lim, 2014). مواد نانو مقیاس به دلیل نسبت مساحت سطح به حجم بالا و خواص شیمیایی و فیزیکی منحصر به فرد به عنوان عوامل ضدمیکروبی جدید شناخته شده­اند (Morones et al., 2005; Kim et al., 2007). به عنوان مثال،TiO2 به دلیل خواص باکتری­ کُشی و ضدتکثیری، بخصوص در حضور نور UV، در کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار گرفته است (Blake et al., 1999). استفاده از نانوذرات نقره به عنوان نسل جدیدی از مواد ضدمیکروبی بطور تفصیلی شرح داده شده است (Rai et al., 2009; Duncan, 2011). Duran و همکاران (2007) گزارش کردند که نقرة یونی یا فلزی و همچنین نانوذرات نقره می­توانند در پزشکی، پوشش­ دهی فولاد، منسوجات، تصفیة آب، کرم­های ضدآفتاب و ... استفاده شوند…