Abstract
Intensive agriculture by indiscriminate use of agrochemicals, sewage water, and polluted drain water has posed a serious threat to groundwater quality in some peri-urban areas of Delhi like Najafgarh block. The objective of the study was to determine the groundwater quality and to map their spatial variation in terms of suitability for irrigation and drinking purpose. Ordinary kriging method was used for preparation of thematic maps of groundwater quality parameters such as electrical conductivity, sodium adsorption ratio, bicarbonate, magnesium/calcium ratio, total dissolved solids, chloride, nitrate and hardness. Exponential semivariogram model was best fitted for all quality parameters except chloride and hardness, where spherical model fitted best. Pollution level was highest at south and south-eastern part of the study area. Better quality groundwater may be expected at the northern and western part. High salinity was due to high chloride concentration in the groundwater. Nitrate pollution level was found to be very alarming and need immediate interventions. High dissolved solids and hardness made the groundwater unsuitable for drinking. There were negligible sodium and bicarbonate hazard in the study area. The groundwater quality index was devised to analyse the combined impact of different quality parameters on irrigation and drinking purposes. The irrigation water quality index and drinking water quality index distribution maps delineated an area of 47.29 and 6.54 km2 suitable for irrigation and drinking, respectively. These safe zones were found as a small strip along the northern boundary and a very small pocket at the western side of the study area
چکیده
کشاورزی متمرکز با استفاده ی بیرویه از مواد شیمیایی کشاورزی، آب فاضلاب و زه آب آلوده برای کیفیت آب زیرزمینی در برخی از مناطق اطراف شهر دهلی مانند بلوک نجفگر به عنوان یک تهدید جدی مطرح شده است. هدف از این مطالعه تعیین کیفیت آب زیرزمینی و به نقشه درآوردن پراکندگی مکانی آن‌ها از نظر مناسببودن برای هدف آبیاری و آشامیدن بود. روش کریجینگ معمولی برای تهیه ی نقشه های شماتیکِ پارامترهای کیفی آب زیرزمینی از قبیل رسانایی الکتریکی، نسبت جذب سدیم، بیکربنات، نسبت منیزیم به کلسیم، جامدات محلول کل، کلرید، نیترات و سختی استفاده شد. مدل نیم‌تغییرنمای نمایی بهترین برازش برای تمامی پارامترهای کیفی بجز کلرید و سختی بود که در آن مدل کروی بهترین برازش بود. بالاترین سطح آلودگی در بخش جنوب و جنوب شرق منطقه ی موردمطالعه بود. کیفیت بهتر آب زیرزمینی را میتوان در بخش شمالی و غربی انتظار داشت. شوری بالا به دلیل غلظت کلرید بالا در آب زیرزمینی بود. سطح آلودگی نیترات بسیار هشداردهنده و نیازمند مداخلات فوری بود. جامدات محلول و سختی بالا، آب زیرزمینی را برای آشامیدن نامناسب ساخته است. خطر سدیم و بیکربنات ناچیز در منطقه ی موردمطالعه وجود داشت. شاخص کیفیت آب زیرزمینی به‌منظور آنالیزِ اثر ترکیبیِ پارامترهای کیفی مختلف بر اهداف آبیاری و آشامیدن طراحی شد. نقشه های توزیع شاخص کیفیت آب آبیاری و شاخص کیفیت آب آشامیدنی، مساحت 29/47 و 54/6 کیلومترمربعی را به ترتیب برای آبیاری و آشامیدن مناسب تعیین کرد. این مناطق سالم به‌صورت یک نوار کوچک در امتداد مرز شمالی و فرورفتگی بسیار کوچکی در سمت غربی منطقه ی موردمطالعه بودند.
1-مقدمه
آلودگی منابع آب زیرزمینی ناشی از فعالیتهای انسانی یا از ترکیب مواد ذاتی آبخوان تأمین آن را کاهش میدهد که به‌عنوان تهدیدی برای توسعه و چالشی برای استراتژیست ها و مدیران آب مطرح میشود. آب زیرزمینی حدود 53 درصد کل پتانسیل آبیاری هند را شامل میشود (FAO، 2003). حدود 50 درصد مساحت کل آبیاری وابسته به آبیاری با آب زیرزمینی است (CWC، 2006) و 60 درصد آبیاری برای تولید موادغذایی از چاه های آب زیرزمینی است (شاه و همکاران 2000). تمامی اینها منجر به بهره برداری بیش‌ازحد میشود و این واقعیت را آشکار می‌کند که "بهره برداری بیش‌ازحد" و "بلوک‌های تیره" در این کشور از 250 مورد در سال 1985 به 1098 مورد در سال 2005 افزایش یافته اند (هند 2006). جدا از کاهش کمیت، بدترشدن کیفیت نیز نگرانی عمده است...