Abstract
This paper analyses how the quality of governance, the size of public spending, and economic development affect the relationship between bureaucratic corruption and economic growth. The analysis shows that the interaction between corruption and governance shapes the efficiency of public spending, which in turn, determines the growth effects of corruption. Specifically, corruption improves economic efficiency only when the actual government size is above the optimal level. It implies that a growth-maximising level of corruption is possible. This paper also finds that the incidence of corruption declines with economic development. This is because with economic development the wage rate rises and makes private rent seeking costs higher, thereby, discouraging corruption. The main policy implication is that targeting tax evaders instead of bureaucrats is more effective in terms of both reducing corruption and improving the growth potential of an economy
چکیده
این مقاله به تحلیل چگونگی کیفیت حکومت و اندازه های هزینه های عمومی و توسعه اقتصادی با فساد اداری و رشد اقتصادی بررسی می کند. تجزیه و تحلیل ها نشان می دهد که تعامل بین فساد و شکل بهره وری حکومت از هزینه های عمومی چگونه است که به نوبه خود تعیین کننده اثرات رشد فساد است. به طور خاص، بهبود در فساد منجر به بهره وری اقتصادی می شود زمانی که دولت در مقدار بیشتری از مطلوبیت باشد. این نشان می دهد که سطح رشد با حداکثر رسیدن فساد امکان پذیر نیست. این مقاله همچنین نشان می دهد که بروز فساد منجر به کاهش توسعه اقتصادی می شود. دلیل این است که با توسعه اقتصادی، افزایش نرخ دستمزد به وجود خواهد آمد و باعث می شود که هزینه های خصوصی بالاتر رود. بنابراین دلسردی برای فساد به وجود می آید. مفهوم سیاست اصلی این است که هدف قرار دادن فرار های مالیاتی به جای بروکراسی موثر از نظر کاهش فساد و بهبود پتانسیل رشد اقتصادی می شود.
1-مقدمه
زمانی که بخش های عمومی و خصوصی با هم در تعامل می باشند، بوروکراتها ممکن است سو استفاده از موقعیت احتمالی برای منافع شخصی خود را با استفاده از رشوه و یا حتی اخاذی داشته باشند. این رفتار به عنوان یک تعریف در فساد اداری می باشد. بررسی اثرات اداری فساد بر رشد اقتصادی و مهم تر از آن چگونگی این رابطه با کیفیت حاکمیت تحت تاثیر بوده و اندازه هزینه های عمومی و توسعه اقتصادی مبنای تمرکز این مقاله است. قابل ذکر است که تحقیقات نشان می دهد که فساد ممکن است باعث تسهیل رشد با کمک شرکت های در بخش دولتی شود و ممکن است آن با فزایش بار همراه باشد و با تاخیر اندازی بهره وری از هزینه های عمومی ار کاهش دهد که منجر به بهره وری می شود. تحقیقات نشان می دهد که آیا اثرات غالب بستگی مثبت و منفی بر کیفیت حاکمیت و اندازه بخش عمومی وسطح توسعه اقتصادی دارد که این عوامل نقش مهمی در نتایج فساد را بازی می کند. اما برخی از تناقضات و شکاف ها در تحقیقات وجود دارد که توضیح وابستگی فساد را در رشد نشان می دهد که این عوامل شایسته بررسی بیشتر است. ابتدا، تحقیقات در مورد ساختار چگونگی کیفیت و نهاد براساس رابطه بین فساد و عملکرد اقتصادی روشن نیست. یک خط استدلال در این تحقیقات براساس این ایده است که فساد توسط تنها براساس سیستم نهادی به وجود می آید. با توجه به این منطق، ساختار نهادی تعیین درجه فساد سازمان را داشته که پس از آن اثرات آن با عدم قطعیت در درآمد بوده که با عوامل خصوصی مواجه شده و در نتیجه بر عملکرد اقتصادی تاثیر می گذارد . در مقابل، خط دیگر این استدلال این گونه فرض شده است که فساد تحت تاثیر نهادها و اقتصادها مانند تحلیل بار و یا ورودی بهره وری می باشد که توسط بخش دولتی ارائه شده است و در نتیجه اثراتی بر رشد اقتصادی دارد. اگرچه ارائه این بینش مفید است تجزیه و تحلیل در تحقیقات فوق فراهم کننده درک محدودی از این موضوع می باشد. فقدان یک توضیح سیستماتیک برای نقش دولت در فساد مشهود بوده و دریافته های تجربی بی نتیجه می باشد. به عنوان مثال مول و ویل در سال 2010 و آیدت و همکارانش در سال 2008 فساد را مضر برای بهره وری و رشد در کشورهای با نهادهای ضعیف می دانسته است...