Abstract
This paper discusses the potential effects of R&D public subsidies on a strategic issue for companies, the decision to combine internal and external R&D expenditure. Analyzing some arguments discussed in the management literature, it is assessed whether public intervention by granting R&D subsidies influences the composition of R&D expenditure. To do this, we analyze the data from the Survey on Business Strategies for the period 1991–2008. Results confirm that the public funding of R&D expenditure through subsidies have a positive impact on internal R&D and especially in the decision to conduct R&D internally and externally simultaneously
چکیده
این مقاله در مورد اثرات بالقوه یارانه های دولتی اختصاص یافته به تحقیق و توسعه در مسائل استراتژیک برای شرکت ها بحث می کند و در مورد ترکیب هزینه های داخلی و خارجی تحقیق و توسعه تصمیم گیری می کند. تجزیه و تحلیل برخی استدلال ها که در گزارشات رشته مدیریت وجود دارد مداخله دولت را بوسیله اعطای یارانه های تحقیق و توسعه تاثیر گذار بر ترکیب هزینه های تحقیق و توسعه را مورد بحث قرار می دهد. برای انجام این کار، ما داده های جمع آوری شده از نظرسنجی در مورد استراتژی های کسب و کار را در یک دوره زمانی بین سال های 1991 تا 2008 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دادیم. نتایج تایید کردند که بودجه عمومی تخصیص یافته از طریق یارانه ها به هزینه های تحقیق و توسعه تاثیر مثبتی بر تحقیق و توسعه داخلی و بخصوص در تصمیم گیری در زمینه انجام تحقیق و توسعه داخلی و خارجی به صورت هم زمان دارد.
1-مقدمه
یارانه های دولتی همراه با مشوق های مالیاتی، یکی از ابزار مورد استفاده برای سیاست تکنولوژی در زمینه تحریک هزینه های خصوصی تحقیق و توسعه است. توجیه نظری این رویکرد به این صورت است که بر مبنای منطق شکست بازار که بیان می کند در صورت نبود مداخله دولت، تناسب ناکافی از مزایای نوآوری بوجود خواهد آمد و مشکلاتی نیز در تامین مالی تحقیق و توسعه و هزینه های تحقیق و توسعه پایین تر از حد مطلوب اجتماع بوجود خواهد آمد ( هال 2002).
به منظور تایید اثربخشی این سیاست، گزارشات تاثیر یارانه های بخش تحقیق و توسعه را در سال های اخیر دارای رشد نشان می دهد که علت این امر نیز فراهم کردن پایگاه گسترده ای از اسناد و مدارک به منظور ارزیابی تاثیر یارانه های دولتی به بخش تحقیق و توسعه است ( الموس و سزارنیتزکی 2003، بلینز و باسوم 2004، باسوم 2000، سزارنیتزکی 2006، سزارنیتزکی و لیش 2006، دوگت 2004، گاسیا کودو، آفچا 2009).
به طور سنتی، یکی از معیار های مورد استفاده در ارزیابی سیاسی تکنولوژی و یارانه ها، افزایش روز افزون هزینه های مربوط به تحقیق و توسعه است. با این حال، در نظر گرفتن این متغیر به عنوان یک شاخصی از تلاش های نوآورانه انجام شده توسط یک شرکت منجر به نادیده گرفتن ترکیب هزینه های تحقیق و توسعه ای می شود که همگنی خاصی با یکدیگر دارند مانند مولفه های نیرو گرفته بوسیله عوامل مختلف. این هزینه ها نشان دهنده ترکیب همگنی است که به صورت گسترده در گزارشات عرصه مدیریت به رسمیت شناخته شده است. ( ارورا، گامباردلا 1990، تیس 1986، گرنسترند، پاویت 1997، نارولا 2001، پیسانو 1990) که از نقطه نظر ارزیابی سیاست تکنولوژی به اندازه کافی به آنها توجهی نشده است هر چند ممکن است اطلاعاتی را منعکس کند که به بهبود طراحی آن کمک کند....