Abstract
In March 2006, a hot in-place recycling (HIR) technique was employed for the first time on Lahore-Islamabad Motorway (M-2) to rehabilitate sections where the rut depth was about 40 mm. Since HIR technology was new to Pakistan, research was carried out to study the effects of recycled wearing course on overall pavement performance. This was accomplished by comparing structural adequacy of pavement and material characterization before and after recycling. Laboratory investigations included hot mix asphalt (HMA) volumeteric analysis, aggregate gradation analysis, extracted asphalt properties (penetration test and dynamic shear rheometer (DSR)) and resilient modulus. Analysis of recycled HMA wearing course indicated a reduction in modulus for a mix which was stiff and aged prior to recycling. Relative degradation of the aggregates in HMA wearing course, before and after recycling, was observed; however, it remained close to National Highway Authority (NHA) standard specifications. The research enhanced awareness of HIR among local engineers and contractors
چکیده
تکنیک بازیافت گرم درجا(HIR) برای اولین بار در مارس سال 2006، در بزرگراه لاهور-اسلام آباد(M-2)، برای بازسازی مقاطعی که عمق شیار در حدود 40 میلی متر بود، استفاده شد. چون فناوری HIR در پاکستان جدید بود برای بررسی اثرات پوشش بازیافتی مسیر راه بر روی عملکرد کلی آسفالت، پژوهش هایی انجام شد. این پژوهش ها، با مقایسه کفایت سازه ای روسازی و خصوصیات مواد قبل و بعد از بازیافت اجرا شد. بررسی های آزمایشگاهی شامل مواردی از قبیل تحلیل حجمی آسفالت گرم (HMA)، تحلیل درجه بندی سنگدانه ها، استخراج خواص آسفالت (تست نفوذ و رئومتر برشی دینامیکی (DSR)) و مدول انعطاف پذیر بودند. تحلیل پوشش بازیافتی مسیر راه HMA، نشان داد مدول ترکیب سخت مربوط به قبل از بازیافت، کاهش می یابد. تخریب نسبی مصالح در پوشش مسیر راه HMA ، قبل و بعد از بازیافت، مشاهده شد. با این وجود، این پدیده تا حدود مشخصات استاندارد سازمان بزرگراه ملی (NHA) تغییر کرد. این پژوهش، باعث افزایش شناخت HIR در بین مهندسان و پیمانکاران محلی شد.
1-مقدمه
برخی از وظایف چالش برانگیز در مدیریت روسازی برای هر سازمان، شامل افزایش شدید ترافیک وسایل نقلیه، افزایش استفاده از روسازی های مخلوط گرم آسفالت (HMA)، حفظ جریان ترافیک در طول اجرای کار، نگهداری هندسه راه و حذف روسازی های قدیمی هستند. استفاده از روش های نوسازی موثر در مدیریت روسازی ها، که باعث کمترین ضایعات مصالح ساختمانی با ارزش می شوند، در سطح بهره برداری ضروری هستند (AASHTO، 1993). برای تعمیر روسازی ها با هزینه پایین و با حداقل استفاده از مواد جدید، بازیافت درجای گرم (HIR)، در میان روش های بازیافت، به عنوان یک روش معتبر در سایت، شناخته شده است. با استفاده از HIR می توان نقص های سطحی مانند شیارشدگی، شیار سطحی و ترک خوردگی طولی و لغزش را تا عمق 50 میلی متر با موفقیت تعمیر کرد (کندهال و مالیک، 1997). در پاکستان، روش HIR برای اولین بار در مارس 2006 در بخش لاهور-کالا شاه کاکو از بزرگراه لاهور-اسلام آباد (M-2) بکار رفت. این بزرگراه، از نوامبر سال 1997 در حال بهره برداری است. روش بازیافت سطحی HIR بیشتر، در بخش های دارای شیار، تا عمق 38-50 میلی متر اجرا شد...