Abstract
We have found that the addition of low concentrations of certain inexpensive light co-solvents to alkaline-polymer solutions dramatically improves the performance of alkaline-polymer (AP) corefloods in two important ways. Firstly, addition of cosolvent promotes the formation of low viscosity microemulsions rather than viscous macroemulsions. Secondly, these light co-solvents greatly improve the phase behavior in a way that can be tailored to a particular oil, temperature and salinity. This new chemical EOR technology uses polymer for mobility control and has been termed Alkali-Co-solvent-Polymer (ACP) flooding. ACP corefloods perform as well as ASP corefloods while being simpler and more robust. We report 12 successful ACP corefloods using four different crude oils ranging from 12 to 24 °API. The ACP process shows special promise for heavy oils, which tend to have large fractions of soap-forming acidic components, but is applicable across a wide range of oil gravity
چکیده
ما دریافتیم که افزودن غلظت های کمی از حلالهای کمکی سبک و ارزان به محلول های قلیا-پلیمر، از دو طریق باعث بهبود قابل توجهی در عملکرد سیلاب زنی های مغزه قلیا-پلیمر (AP) میشود. اول اینکه، افزودن حلالهای کمکی باعث افزایش تشکیل میکرو امولسیون های با ویسکوزیته کم نسبت به ماکرو امولسیون های با ویسکوزیته بالا میشود. دوم اینکه، این حلال های کمکی بهبود قابل توجهی در رفتار فازی ایجاد میکنند، بگونهای که میتوانند برای یک نفت، دما و شوری خاص مناسب باشند. این فناوری جدید ازدیاد برداشت نفت شیمیایی (EOR)، از پلیمر برای کنترل تحرک پذیری استفاده میکند و سیلابزنی قلیا-حلال کمکی-پلیمر (ACP) نام دارد. سیلابزنی های مغزه ACP به خوبی سیلابزنی های مغزه ASP عمل میکنند درحالیکه ساده تر و قویتر هستند. ما 12 سیلابزنی مغزه ACP موفق را با استفاده از 4 نفت خام مختلف با درجه API بین 12 تا 24 گزارش کردیم. فرایند ACP برای نفتهای سنگین که ترکیبات اسیدی زیادی با تمایل به تولید صابون دارند، نتایج خوبی را نشان میدهد، اما برای نفتهای با سنگینی مختلف بکار برده می شود.
-1مقدمه
ترکیبات اسیدی که در بعضی نفتهای خام وجود دارند میتوانند در pH بالا در هنگام استفاده از قلیا به صابون تبدیل شوند. این صابونها باعث کاهش کشش سطحی (IFT) بین نفت و آب میشوند، که اشباع نفت باقیمانده را کاهش میدهد. این کاهش کشش سطحی یکی از مکانیزم های اصلی بهبود برداشت نفت توسط سیلابزنی قلیا است. افزودن پلیمر محلول در آب برای کنترل تحرک پذیری در سیلابزنی AP باعث بهبود بازده جاروبی و برداشت نفت میشود. با این حال، موفقیت میدانی با سیلابزنی قلیا و AP در طول 50 سال گذشته نتایج متفاوتی داشته است. یک مشکل این است که غلظت قلیای مورد نظر برای دستیابی به کشش سطحی بسیار پایین معمولاً برای کاربرد عملی بسیار کم است. زمانیکه یک سطح فعال آبدوست برای رفع این مشکل اضافه میشود، این فرایند، سیلابزنی قلیا-سطح فعال-پلیمر (ASP) نامیده میشود. مشکل دیگر سیلابزنیهای قلیا و AP، تشکیل ماکروامولسیون های پایدار و ویسکوز است که منجر به گرادیانهای فشار بالا و انسداد فازی میشود. حتی زمانیکه سیلابزنی های مغزه آزمایشگاهی موفق هستند، نتایج میدانی اغلب نا امید کننده است، چون ماکرو امولسیونها در زمانهای سیلابزنی طولانی مدت و فواصل زیاد طوری تغییر میکنند که قابل پیش بینی نیستند…