Abstract
The intensive use of community clinics in recent years has emphasized the importance of non-core activities in facilities supporting patient care. This study poses the following hypotheses: The maintenance and performance of clinics can be monitored with accuracy and reliability by following key performance indicators (KPIs) based on criteria for performance and life cycle costs, and implementation of such principles can contribute both to cost savings and improved performance. A performance-based model was developed for clinic facilities by integrating eight KPIs into an enterprise resource planning (ERP) system for the maintenance of public clinic facilities. The ERP system has an inference engine designed to establish maintenance policy by deductive inference of the clinic's profile and inductive reasoning generated by the KPIs. Implementation of the model in a sample of 42 clinics resulted in increased efficiency
چکیده
استفاده گسترده از کلینیک های عمومی در سالهای اخیر اهمیت فعالیت های غیرمرکزی در مجموعه های پشتیبان مراقبت از بیمار را نشان داده است. این تحقیق فرضیه های زیر را مطرح می سازد: تعمیر و نگهداری و عملکرد کلینیک ها را می توان با دقت و اطمینان پذیری به وسیله شاخص های اصلی عملکرد (KPIs) و بر مبنای ملاک های عملکرد و هزینه های چرخه عمر، کنترل و دیده بانی نمود. همچنین پیاده سازی این اصول می تواند هم در صرفه جویی و هم بهبود عملکرد نقش داشته باشد. یک مدل مبتنی بر عملکرد برای مجموعه های پزشکی ایجاد شد. این مدل با تلفیق هشت KPIs به صورت یک سیستم برنامه ریزی سرمایه ای (ERP) برای تعمیر و نگهداری مجموعه های کلینیک عمومی ساخته شد. سیستم ERP دارای یک موتور استنتاجی است که برای ایجاد سیاست تعمیر و نگهداری به وسیله استنتاج استقرایی از پروفایل کلینیک و نیز استدلال استقرایی حاصل از KPIs طراحی شده است. پیاده سازی این مدل در یک نمونه از 42 کلینیک منجر به افزایش بازدهی شده است (+25%).
1-مقدمه
یکی از مهمترین ویژگی های یک سازمان مراقبت های بهداشتی، سرمایه های ساخته شده و محل آن، عملکرد، تعمیر و نگهداری استراتژیک و مدیریت عملکرد است. مجموعه های مختلف در یک سیستم مراقبت بهداشتی عمومی، ظرفیت تدارک خدمات مراقبت بهداشتی را ایجاد می کنند و برای کیفیت خدمات ارائه شده حیاتی هستند. سرمایه گذاری روی توسعه مجموعه های جدید و نیز تعمیر و نگهداری مجموعه های موجود، 3-4% گردش مالی سالانه سازمان های تعمیر و نگهداری بهداشتی (HMOs) در اسرائیل را تشکیل می دهند (1). در گذشته، طراحی، ساخت، راه اندازی و مدیریت یک ساختمان HMO مطابق را دستورالعمل های کوتاه مدت صورت می گرفت. روندهای کلی نظیر افزایش پذیرش بیماران بستری و کوتاه شدن دوره های بستری منجر به این شده است تا HMO ها به دنبال نقشه ها و برنامه های ارائه خدمات مراقبتی جایگزین باشند از جمله ارائه مراقبت های بهداشتی از طریق کلینیک های عمومی (2). این روندها فشار بر شرایط خدمات رسانی در کلینیک های عمومی را بیشتر کرده است که در افزایش تعداد بیماران و ملاقات کنندگان مشهود گشته است (3). افزایش تعداد پذیرش بیماران سرپایی و بستری در مجموعه های مراقبت بهداشتی می تواند منجر به تشدید فرسودگی و تخریب اجزای ساختمان و سیستم ها شود از جمله سیستم های الکترومکانیکی، سطوح داخلی و پوشش خارجی. مدیریت این مجموعه ها بدون در نظر گرفتن این شرایط خدمت رسانی می تواند منجر به تخریب سریع این اجزا و افزایش هزینه تعمیرو نگهداری و نیز کاهش سطح عملکرد ارائه شده به عموم و پرسنل گردد....