چکیده فارسی و انگلیسی مقاله ترجمه شده مدیریت درباره مسولیت اجتماعی و مدیریت منابع انسانی و تاثیر آن بر روی رفتار کارکنان:
Abstract
Socially responsible human resource management (SRHRM), defined as corporate social responsibility (CSR) directed at employees, underpins the successful implementation of CSR. While its relationship with employee social behavior has been conceptualized and received some empirical support, its effect on employee work behaviors has not been explored. In this article we develop and test a meso-mediated moderation model that explains the underlying mechanisms through which SRHRM affects employee task performance and extra-role helping behavior. The results of multilevel analysis show that organization-level SRHRM is an indirect predictor of individual task performance and extra-role helping behavior through the mediation of individual-level organizational identification. In addition, the mediation model is moderated by employee-level perceived organizational support and the relationship between organizational identification and extra-role helping behavior is moderated by organization-level cooperative norms. These findings provide important insights into why and when SRHRM influences employee work behaviors
چکیده
مسئوليت اجتماعي مديريت منابع انساني (SRHRM) ، كه به عنوان مسئوليت اجتماعي سازماني (CSR) هدايت شده در ميان كاركنان تعريف شده، اجراي موفقيتآميز CSR را پشتيباني مي‌كند. درحالي‌كه رابطه آن با رفتار اجتماعي كارمند، مفهوم‌سازي شده و برخي تأييدات تجربي نيز بدست آمده است، اما تأثير آن بر روي رفتارهاي كاري كارمند مورد بررسي قرار نگرفته است. در اين مقاله ما مدل واسطه تعديل‌شده‌اي ارائه و آزمايش مي‌كنيم كه مكانيسم‌هايي اساسي را كه از طريق آنها SRHRM بر روي عملكرد كاري و رفتار كمكي خارج از نقش كارمند تأثير مي‌گذارد، شرح مي‌دهد. نتايج تجزيه و تحليل چند سطحي نشان مي‌دهد كه SRHRM سطح سازماني، پيش‌بيني‌كننده غيرمستقيم عملكرد كاري فردي و رفتار كمكي خارج از نقش، از طريق واسطه هويت سازماني سطح فردي، مي‌باشد. به علاوه، اين مدل بوسيله پشتيباني سازماني ادارك شده سطح كارمندي تعديل شده، و رابطه مابين هويت سازماني و رفتار كمكي خارج از نقش از طريق هنجارهاي تشريك مساعي سطح سازماني تعديل شده است. اين يافته‌ها بينش مهمي در خصوص چرايي و چگونگي تأثيرات SRHRM بر روي رفتارهاي كاري كارمند، ارائه مي‌كنند.
1-مقدمه
سازمان‌ها، ابتكاراتي در خصوص مسئوليت اجتماعي سازماني (CSR) اجرا مي‌كنند، يعني، «اعمال و سياست‌هاي سازماني در زمينه‌اي خاص كه انتظارات سهامداران و خط‌مبناي سه گانه اقتصاد، اجتماع و عملكرد محيطي را درنظر مي‌گيرند» (آگوينيس، 855:2011) ، تا عملكرد اجتماعي‌شان را بهبود بخشيده، مشروعيت سازماني بدست آورده و سرانجام عملكرد سازماني و موقعيت رقابتي طولاني‌مدت خود را از طريق جذب مشتريان (لارسون، فلاهرتي، زابلاه، بارون و وينر، 2008؛ لائو و بهاتاچاريا، 2006) و تشويق كاركنان (راپ، گاناپاتي، آگويلرا و ويليامز، 2006)، افزايش دهند. يكي از ابعاد اصلي CSR، سياست‌ها و شيوه‌هاي CSR هدايت شده در ميان كاركنان است، يا آنچه كه ما به عنوان مسئوليت مديريت منابع انساني از لحاظ اجتماعي (SRHRM) بدان اشاره مي‌كنيم. SRHRM فراتر از ارائه پرداخت بالاتر و شرايط كاري براي كاركنان مي‌روند و ممكن است استخدام و آموزش مسئوليت اجتماعي به كاركنان، ارائه آموزش CSR و درنظر گرفتن مشاركت اجتماعي كاركنان در ارتقاء، ارزيابي عملكرد و پاداش را دربربگيرد (اورليتزكي و سوانسون، 2006؛ شن و زوو، 2011). همچنين، SRHRM تنها بخش كاملي از ابتكارات CSR نيست بلكه ابزار مهمي براي اجراي موفقيتآميز آن است، چون از طريق كاركنان، اهداف CSR حصول مي‌شود. به طور كلي، وجود فعاليت‌هاي CSR سازماني، چنين مطرح شده كه تأثير مثبتي بر روي رفتارهاي مختلف كارمند دارد...