Abstract
Pollen morphology of 52 species (out of c. 79) of the Bomarea subgenus Bomarea was examined using light microscopy and scanning electron microscopy (SEM), or using SEM alone. The studied species of Bomarea were stenopalynous, characterized by large, oblate, monosulcate monads with reticulate exine sculpture in most species. Wide variation was observed in quantitative palynological features. The studied taxa were divided into four major groups based on exine ornamentation observed under SEM: microreticulate, reticulate, coarsely rugulate, and psilate-perforate. The reticulate exine sculpture may be a plesiomorphic character state for the genus Bomarea, and the coarsely rugulate and finely rugulate-perforate or psilate-perforate exine sculptures may have evolved independently more than once. In agglomerative hierarchical clustering (AHC) analyses of the genus Bomarea using quantitative pollen data, the studied species were distributed in either two (similarity-based) or four (dissimilarity-based) major clusters. Neither the recent molecular phylogenetic analyses nor the AHC analyses of Bomarea have recovered clades/clusters that represent traditionally recognized subgeneric taxa for the genus. Therefore, the most reliable infrageneric classification of Bomarea can be achieved by combining morphological, palynological, and molecular data from more extentive sampling of all the species
چکیده
با استفاده از میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی نگاره (SEM) و نیز SEM به تنهایی، مورفولوژی گرده‌ی در 52 گونه‌ی (از 79 گونه) جنس Bomarea و زیرجنس Bomarea مورد بررسی قرارگرفت. گونه‌های مورد مطالعه‌ی Bomarea استنوپالینوس بودند و وجه مشخصه‌ی آن‌ها مونادهای تک‌شیاره، گردِ پهن و بزرگ می‌باشد که در اکثر گونه‌ها الگوی تزئینات مشبک است. تنوع گسترده‌ای در ویژگی‌های گرده‌شناسی کمّی مشاهده‌شد و تاکسون‌های مورد مطالعه بر اساس آراستار اگزین مشاهده‌شده زیر میکروسکوپ الکترونی نگاره، به چهار گروه اصلی تقسیم می‌شوند که عبارتند از: ریزمشبک، مشبک، rugulate خشن و صاف سوراخ‌دار. الگوی تزئینات مشک ممکن است برای جنس Bomarea وضعیت" ویژگی ریختی نزدیک بهمی" داشته‌باشد و الگوی تزئینات اگزین از نوع صاف سوراخ‌دار یا صاف با rugulate ریز و rugulate خشن ممکن است بصورت مستقل و بیش از یک بار تظاهر پیدا کرده‌باشد. با استفاده از داده‌های کمّی گرده و آنالیز AHC برای جنس Bomarea، گونه‌های مورد مطالعه در دو (براساس شباهت) یا چهار (بر اساس عدم شباهت) دسته‌ی اصلی تقسیم شدند. طی آنالیز تبارزایی مولکولی اخیر و آنالیز AHC برای جنس Bomarea دسته یا cladeهایی پیدا نشد که از نظر سنتی بعنوان تاکسون‌های زیرجنس برای جنس مذکور در نظر گرفته شده‌باشد. از همین‌رو معتبرترین طبقه‌بندی زیرجنسی برای Bomarea را می‌توان با ترکیب داده‌های مولکولی، گرده‌شناسیو ریخت‌شناسی‌ای بدست آورد که از نمونه‌های بسیار گسترده متعلق به تمامی این گونه‌ها فراهم شده‌باشد.
1-مقدمه
Bomarea متنوع‌ترین جنس Alstroemeriaceae به شمار می‌آید و شامل 100 الی 120 گونه و توزیع نئوتروپیکال آن از شمال مکزیک تا جنوب آرژانتین و شیلی می‌باشد (Neuendorf، 1977؛ Alzate، 2005). این جنس تا حد زیادی محدود به گستره‌ی آندی و ادامه‌ی آن در امریکای مرکزی‌ست (Hofreiter و Tillich، 2002). بر اساس ویژگی‌های ریختی، جنس Bomarea به چهار زیرجنس Baccata (5 گونه)، Bomarea s. str. (c. 79 گونه)، Sphaerine (12 گونه) و Wichuraea (18 گونه؛ Hofreiter و Tillich، 2002). وجه مشخصه‌ی زیرجنس Bomarea بطور کلی عادت پیچندگی، با گل‌هایی زودافت و تقارن شعاعی یا دارای جهت‌گیری افقی و دارای تقارن دوطرفه، پوش‌برگ برگریز، تخمدان زیرین و شکوفا و میوه‌ی چرمی می‌باشد. Baker (1888) این زیرجنس را بر اساس ساختار گل‌آذین و رابطه‌ی پوش‌برگ درونی و بیرونی به جهار گروه اصلی تقسیم نمود. Killip هم (1935) بعدها این چهار گروه را Multiflorae، Caldasianae، Edules و Vitellinae نامید.