Abstract
Background:Regular aerobic exercise in patients with cystic fibrosis (CF) improves aerobic conditioning and delays disease progression, resulting in better quality of life. The purpose of this study was to evaluate the effect of an aerobic exercise program based on verbal and written guidelines on maximum exercise capacity using a cardiopulmonary exercise test, quality of life, and the self-reported aerobic exercise practice of children and adolescents with CF
Methods:This randomized controlled trial followed guidelines for physical exercise in a CF center. Subjects were assigned to 2 groups: intervention (group 1), with 17 subjects; and control (group 2), also with 17 subjects. Data were collected from October 2010 to October 2011, and the study population comprised 7-20-y-old children and adolescents with CF. The intervention consisted of handing out a manual with guidelines for aerobic physical exercises and reinforcing recommendations in telephone calls every 2 weeks
Results:Thirty-four subjects were included in the study, 20 of whom were boys (58.5%). The groups were similar at baseline. In group 1, 6 subjects (35.2%) reported practicing physical exercises regularly. The mean age was 13.4 ± 2.8 y, the mean percent-of-predicted FEV1 was 95.5 ± 17.9%, and the mean peak oxygen uptake (V̇O2 ) relative to body mass was 34.9 ± 9.0 mL/kg/min. In group 2, 4 subjects (23.5%) reported practicing physical exercises regularly. The mean age was 12.7 ± 3.3 y, the mean percent-of-predicted FEV1 was 100.1 ± 21.2%, and the mean peak V̇O2 was 33.2 ± 8.2 mL/kg/min. In group 1, there was a significant increase in physical exercise practice as reported by subjects after 3 months of intervention compared with group 2 (P = .01). No statistically significant differences were found for the other variables
Conclusions:Verbal and written guidelines for aerobic exercise, together with supervision over the telephone, had a positive impact on the self-reported regular physical exercise practice of children and adolescents. However, no improvement was found in lung function and maximum exercise capacity or domains of the quality of life questionnaire
چکیده
پيشزمينه: ورزش هوازي منظم در بيماران مبتلا به فيبروز كيستيك (CF) شرايط هوازي را بهبود بخشيده و پيشرفت بيماري را به تأخير مياندازد، و منجر به كيفت زندگي بهتر ميشود. هدف اين مطالعه ارزيابي تأثير برنامه ورزش هوازي بر اساس راهنماييهاي شفاهي و مكتوب، بر روي بيشينهسازي ظرفيت ورزش، با استفاده از تست ورزش قلبي- ريوي، كيفيت زندگي، و شيوه انجام ورزش هوازي خودكنترل شده در كودكان و بيماران مبتلا به CF، است.
روش: اين آزمايش كنترل شده تصادفي از راهنماييهاي شيوه تمرين ورزشي براي كودكان و نوجوانان مبتلا به CF پيروي ميكند. افراد به دو گروه تقسيم شدهاند: مداخله (گروه 1)، با 17 نفر؛ و كنترلي (گروه 2) نيز با 17 نفر. دادهها از اكتبر 2010 تا اكتبر 2011 جمعآوري شدند، و جمعيت مطالعه متشكل از كودكان و نوجوانان 20-7 ساله مبتلا به CF بود. مداخله شامل ارائه كتابچهاي با راهنمايياي در خصوص تمرينات ورزش هوازي و تقويت توصيهها در تماس تلفني هر 2 هفته يكبار، بود.
نتايج: 34 فرد در اين مطالعه جاي گرفتند، 20 نفر از آنها پسر بودند (5/58 درصد). گروهها در خط مبنا مشابه بودند. در گروه 1، 6 نفر (2/35 درصد) گزارش دادند كه به طور منظم تمرينات ورزشي انجام ميدهند. ميانگين سني 7.12±3.3 سال بود، ميانگين درصد پيشبيني شده FEV1، 95.5±17.9 درصد بود، و ميانگين اوج جذب اكسيژنVo2 نسبت به وزن بدن، 34.9±9ml/kg/min بود. در گروه 2، 4 نفر (5/23 درصد) گزارش دادند كه به طور منظم تمرينات ورزشي انجام ميدهند. ميانگين سني 7.12±3.3 سال بود، ميانگين درصد پيشبيني شده FEV1، 100.1±21.2 درصد بود، و ميانگين اوجVo2، 33.2±8.2ml/kg/min بود. در گروه 1، افزايش معنيداري در تمرين فعاليت بدني در مقايسه با گروه 2 وجود داشت، همانطور كه بعد از 3 ماه مداخله توسط افراد گزارش شد P=0.01 . اختلاف معني داري براي متغيرهاي ديگر يافت نشد.
نتيجهگيري: راهنماييهاي شفاهي و مكتوب براي ورزش هوازي، همراه با نظارت با تلفن، تأثير مثبتي بر روي شيوه تمرين ورزشي خودگزارشي در كودكان و نوجوانان، داشت. اما، هيچ بهبودي در عملكرد شش و بيشينهسازي ظرفيت تمرين يا حوزههاي پرسشنامه كيفيت زندگي، يافت نشد.
1-مقدمه
ورزش هوازي منظم در كودكان و نوجوانان مزاياي مهمي براي فرايند بيولوژيكي رشد و پيشرفت انساني دارد. كودكان و نوجوانان مبتلا به فيبروز سيستيك (CF)كه به طور منظم فعاليتهاي بدني انجام مي دهند، شرايط هوازي بهتر، وضعيت تغذيه عاليتر، و به طور معنيداري پيشرفت بيماري با تأخيري، دارند....