Abstract
The Demand-Driven MRP (DDMRP) is a method for managing flows in manufacturing and distribution that is supposed to manage uncertainties better than traditional Manufacturing Resources Planning (MRP) using some principles of pull approaches. In this paper, a case-study is investigated in order to objectively and quantitatively compare these two systems. A Discrete-Event Simulation (DES) approach is used to evaluate impacts on system behaviors regarding both methods. Results show insights on the interests of DDMRP
چکیده
MRI تقاضا-محور (DDMRP)، یک روش مدیریت جریان های در ساخت و توزیع است که موظف به مدیریت بهتر عدم قطعیت ها در مقایسه با برنامه ریزی منابع تولید (MRP) سنتی با استفاده از رویکردهای کششی است. در این مقاله، یک مطالعه موردی به منظور مقایسه هدفمند و کمیتی این دو سیستم بررسی می شود. یک رویکرد شبیه سازی رخداد-گسسته (DES) برای ارزیابی تاثیرهای روی رفتارهای سیستم در رابطه با هر دو روش استفاده می شود. نتایج، بینش هایی در در زمینه منافع DDMRP نشان می دهند.
1-مقدمه
راضی ساختن مشتریان و ایجاد سود، اهداف اصلی شرکت هستند. به منظور دستیابی به این اهداف، آنها باید مصالحه ای را بین اهداف مختلف، روی زمان تحویل، کاهش زمان های-هدایت و بنابراین کار در فرایند (VIP)، و کاهش هزینه های فروش کالا بیابند.
برای مدیریت جریان های فیزیکی یا اقتصادی، روش های بسیاری شناخته شده اند. برنامه ریزی منبع تولید (MRPII)، گسترده ترین روش است. خط مشی های جریان کششی (تولید بستگی به مصرف واقعی و تقاضای واقعی دارد) نیز گسترده هستند. یک روش جدید و امیدبخش دیگر، برنامه ریزی نیازمندی های مواد تقاضا-محور (DDMRP) است. «DDMRP، یک متدلوژی برنامه ریزی و اجرای عرضه و تقاضای چند-پله‌ای است.» آن از سال 2000 در حال توسعه است و پیش از این در برخی از شرکت های در آمریکا راه اندازی شده است. علاوه بر این، آن، منفعت فزاینده ای را برای مدیران و محققان صنعتی ایجاد می کند. منشاء های اصلی آن، در موقعیت بندی بافر DDMRP استراتژیک، خط مشی های تشکیل بُعد و بازپرسازی اجرا قرار دارند به طوری که منابع مختلف تغییرپذیری (از عرضه، عملیاتی، تقاضا و مدیریت) را می توان مدیریت کرد...