عنوان ترجمه شده مقاله: الگوی کلی طراحی شبکه لجستیک معکوس برای استفاده مجدد محصول و بازیافت با ملاحظات زیست محیطی

Reverse logistics is believed to be one of the most promising solutions for capturing the remaining values from used products and has been extensively focused by both academics and practitioners during the past two decades. Conceptual framework, mathematical programming, and computational algorithms have been developed for decision-making at strategic, tactical, and operational levels of a reverse supply chain. In this paper, a novel idea for the design and planning of a general reverse logistics network is suggested and formulated through multi-objective mixed integer programming. The reverse logistics system is an independent network and comprises of three echelons for collection, remanufacturing, recycling, energy recovery, and disposal of used products. The mathematical model not only takes into account the minimization of system operating costs, but also considers minimization of carbon emissions related to the transportation and processing of used products, and the minimum rate of resource utilization is also required in order to minimize the waste of resources in landfill. Illustration, sensitivity analysis, and numerical experimentation are given to show the applicability and computational efficiency of the proposed model. This work provides an alternative approach to account both economic and environmental sustainability of a reverse logistics system. The result explicitly shows the trade-off between the costs and carbon emissions, cost effectiveness for improving environmental performance, and influences from resource utilization, all of which have great practical implication on decision-making of network configurations and transportation planning of a reverse logistics system. For future development of this work, suggestions are also given latter in this paper

چکیده

اعتقاد بر این است که لجستیک معکوس، یکی از امیدوار کننده ترین راه حل ها برای جمع‌آوری مقادیر باقی مانده از محصولات استفاده شده است و به طور گسترده توسط دانشگاهیان و شاغلان در طول دو دهه گذشته مورد توجه واقع شده است. چارچوب مفهومی، برنامه نویسی ریاضی و الگوریتم های محاسباتی برای تصمیم گیری در سطوح استراتژیک، تاکتیکی و عملیاتی از یک زنجیره تامین معکوس توسعه داده شده اند. در این مقاله، یک ایده جدید برای طراحی و برنامه ریزی یک شبکه لجستیک معکوس کلی پیشنهاد و بصورت برنامه ریزی عدد صحیح مختلط چند هدفه فرموله شده است. سیستم لجستیک معکوس یک شبکه مستقل است و شامل سه رده برای جمع آوری، بازسازی، بازیافت، بازیابی انرژی، و دفع(انهدام) محصولات استفاده شده است. مدل ریاضی نه تنها حداقل رساندن هزینه های سیستم عملیاتی را در نظر می گیرد، بلکه در عین حال به حداقل رساندن انتشار کربن مربوط به حمل و نقل و پردازش محصولات استفاده شده را نیز در نظر می گیرد، و حداقل نرخ بهره برداری از منابع نیز به منظور به حداقل رساندن اتلاف منابع در محل های دفن زباله مورد نیاز است. تصویر سازی(تشریح)، آنالیز حساسیت، و آزمایش عددی برای نشان دادن کاربرد و کارایی محاسباتی مدل ارائه شده، داده شده است. این کار، روشی جایگزین برای‌ درنظرگرفتن پایداری اقتصادی و محیطی از یک سیستم لجستیک معکوس فراهم می کند. نتایج بوضوح سبک سنگین کردن بین هزینه و انتشار کربن، اثربخشی هزینه برای بهبود عملکرد زیست محیطی و تأثیرات بهره برداری از منابع، که تمامی آنها مفهوم عملی شگرفی در تصمیم گیری تنظیمات شبکه و برنامه ریزی حمل و نقل از یک سیستم لجستیک معکوس دارند را نشان می دهد . برای توسعه آتی این اثر، پیشنهادات نیز در انتهای این مقاله ارائه شده است.

1-مقدمه

لجستیک معکوس اشاره به روند طراحی، عملیات، کنترل، و حفظ جریان کارآمد موثر و اقتصادی از مواد خام، قطعات و اجزای سازنده، محصولات به پایان رسیده، موجودی درون و / یا پس از فرآیند، و همچنین سرمایه و اطلاعات مربوطه با شروع از مشتریان پایانی به سمت تامین کننده اولیه برای جمع آوری ارزش باقی مانده از محصولات مورد استفاده و یا دفع زباله دارد[1]. در سال های اخیر، منافع اقتصادی حاصل از استفاده مجدد زباله و بازیافت [2]، نگرانی های زیست محیطی از عموم، و اثرات مثبت اجتماعی [3] تبدیل به مهم ترین انگیزه برای اجرای لجستیک معکوس به منظور دستیابی به توسعه پایدار شده اند...