عنوان ترجمه شده مقاله: نقش رهبری استراتژیک در ایجاد مزیت رقابتی پایدار در محیط دانشگاهی

Strategic leadership capabilities are needed in the new competitive landscape expected for the 21st century. Human and social capital are source of sustainable competitive advantage for organization and, therefore, should be carefully nurtured and developed. Thus, the study seeks to examine the role of strategic leadership capabilities in building sustainable competitive advantage in the academic environment. The targeted population for this study focused on all Private Universities. The study used a survey strategy “self-administered questionnaire”, to collect data. The statistic results found that there is significant positive impact of strategic leadership capabilities on sustainable competitive advantage. The study recommended studying the core competence along with human and social capital as the portfolio of resources

چکیده

قابلیت های رهبری استراتژیک در چشم انداز رقابتی جدید قرن 21 مورد نیاز هستند. سرمایه انسانی و اجتماعی منابع مزیت رقابتی پایدار برای سازمان هستند و بنابراین باید بصورتی حساب شده تقویت شوند و توسعه یابند. بنابراین، این مطالعه درصدد است تا به بررسی نقش قابلیت های رهبری استراتژیک در ساخت مزیت رقابتی پایدار در محیط دانشگاهی بپردازد. جامعه هدف برای مطالعه حاضر عبارت است از تمامی دانشگاه های خصوصی. این مطالعه از یک استراتژی پیمایشی "پرسشنامه­ خود-ایفا" جهت گردآوری داده ها استفاده نمود. نتایج آماری دریافتند که قابلیت های رهبری استراتژیک از تاثیری مثبت و معنی دار بر مزیت رقابتی پایدار برخوردار هستند. این مطالعه پیشنهاد نمود تا، شایستگی هسته ای در کنار سرمایه انسانی و اجتماعی بعنوان پرتفوی منابع بررسی شوند.

1-مقدمه

موفقیت در اقتصاد بهم پیوسته جهانی از تبادل سریع و کارامد اطلاعات بدست می آید. مزیت رقابتی پایدار دیگر ریشه در دارایی ها و سرمایه فیزیکی ندارد، بلکه این مزیت در کانال سازی اثربخش سرمایه فکری نهفته است (هلاوی، آرونسون و مک کارتی، 2005). ایده مزیت رقابتی عمدتا عبارت است از ارزیابی موفقیت سازمان نسبت به رقبا. موفقیت نسبی را می توان با ارزش اقتصادی که سازمان قادر است ایجاد کند، اندازه گیری نمود (اونگ و اسماعیل، 2008). محققان دیگر روی مهارت ها و منابع خاصی که می توانند به حفظ مزیت رقابتی کمک کنند، تمرکز نموده اند. برای مثال، بارنی (1991) از طریق بررسی رابطه بین منابع یک شرکت و مزیت رقابتی پایدار در این بحث شرکت کرده است...